» 2 / Bakara Suresi:

Kuran Sırası: 2
İniş Sırası: 87

Kırık Meal (Okunuş) Meali
\|Elif, Lâm, Mîm: Elif Lâm Mîm \| (2:1)
\|ƶālike: Budur \| l-kitābu: Kitap \| lā: yok \| raybe: şüphe \| fīhi: onda \| huden: yol gösterici/hediye \| lilmutteḳīne: erdemlilere \| (2:2)
\|elleƶīne: Kimseler / olanlar \| yu'minūne: Doğrularlar \| bil-ğaybi: gayble / gizlilikle \| ve yuḳīmūne: ve Doğrulurlar \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve mimmā: ve şeyden \| razeḳnāhum: rızıklandırıldıkları \| yunfiḳūne: harcarlar \| (2:3)
\|velleƶīne: ve Kimseler / olanlar \| yu'minūne: Doğrularlar \| bimā: -şeyle \| unzile: indirilen/sunulan \| ileyke: sana \| ve mā: ve -şeye \| unzile: indirilen/sunulan \| min: -den \| ḳablike: senden önce \| ve bil-āḣirati: ve ahirete de \| hum: onlar \| yūḳinūne: kesinlikle inanırlar \| (2:4)
\|ulāike: işte onlar \| ǎlā: üzeredirler \| huden: bir hidayet \| min: -nden \| rabbihim: Rableri- \| ve ulāike: ve işte \| humu: onlardır \| l-mufliHūne: umduklarına erenler \| (2:5)
\|inne: elbette \| elleƶīne: ki \| keferū: inkar edenler \| sevā'un: eşittir \| ǎleyhim: onlara \| eenƶertehum: onları uyarman \| em: yada \| lem: \| tunƶirhum: uyarmasan da \| lā: \| yu'minūne: inanmazlar \| (2:6)
\|ḣateme: mühürlemiştir \| llahu: Allah \| ǎlā: üzerini \| ḳulūbihim: kalblerinin \| ve ǎlā: ve üzerini \| sem'ǐhim: kulaklarının \| ve ǎlā: ve üzerine \| ebSārihim: gözlerinin \| ğişāvetun: perde inmiştir \| ve lehum: ve Onların \| ǎƶābun: bir azab \| ǎZīmun: büyük \| (2:7)
\|ve mine: ve \| n-nāsi: insanlardan \| men: öyleleri de \| yeḳūlu: derler \| āmennā: inandık \| billahi: Allah'a \| ve bil-yevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| vemā: olmadıkları halde \| hum: onlar \| bimu'minīne: inanıyor \| (2:8)
\|yuḣādiǔne: aldatmağa çalışırlar \| llahe: Allah'ı \| velleƶīne: ve kimseleri \| āmenū: inanan \| ve mā: \| yeḣdeǔne: aldatamazlar \| illā: başkasını \| enfusehum: kendilerinden \| ve mā: değiller \| yeş'ǔrūne: farkında \| (2:9)
\|fī: \| ḳulūbihim: onların kablerinde \| meraDun: hastalık vardır \| fezādehumu: artırmıştır \| llahu: Allah \| meraDan: hastalıklarını \| ve lehum: ve Onların \| ǎƶābun: bir azab \| elīmun: acı \| bimā: ötürü \| kānū: olduklarından \| yekƶibūne: yalancı \| (2:10)
\|ve iƶā: zaman \| ḳīle: denildiği \| lehum: onlara \| lā: yapmayın \| tufsidū: bozgunculuk \| fī: \| l-erDi: yeryüzünde \| ḳālū: derler \| innemā: sadece \| neHnu: biz \| muSliHūne: düzelticileriz \| (2:11)
\|elā: İyi bilin ki \| innehum: muhakkak \| humu: onlar \| l-mufsidūne: bozgunculardır \| velākin: fakat \| lā: değildir \| yeş'ǔrūne: anlayanlardan \| (2:12)
\|ve iƶā: zaman \| ḳīle: denildiği \| lehum: onlara \| āminū: iman edin \| kemā: gibi \| āmene: inandıkları \| n-nāsu: insanların \| ḳālū: derler \| enu'minu: inanır mıyız? \| kemā: gibi \| āmene: inandığı \| s-sufehā'u: beyinsizlerin \| elā: iyi bilin ki \| innehum: doğrusu onlardır \| humu: onlar \| s-sufehā'u: asıl beyinsizler \| velākin: fakat \| lā: değildir \| yeǎ'lemūne: bilenlerden \| (2:13)
\|ve iƶā: zaman \| leḳū: rastladıkları \| elleƶīne: kimselere \| āmenū: inanan \| ḳālū: derler \| āmennā: inandık \| veiƶā: ve zaman \| ḣalev: yalnız kaldıkları \| ilā: ile \| şeyāTīnihim: şeytanları \| ḳālū: derler \| innā: şüphesiz biz \| meǎkum: sizinle beraberiz \| innemā: elbette sadece \| neHnu: biz \| mustehziūne: (onlarla) alay ediyoruz \| (2:14)
\|Allahu: Allah \| yestehziu: alay eder \| bihim: kendileriyle \| ve yemudduhum: ve onları bırakır \| fī: içinde \| Tuğyānihim: taşkınları \| yeǎ'mehūne: bocalayıp dururlar \| (2:15)
\|ulāike: işte onlar \| elleƶīne: \| şteravu: satın aldılar \| D-Delālete: sapıklığı \| bil-hudā: hidayet karşılığında \| femā: etmedi \| rabiHat: kâr \| ticāratuhum: ticaretleri \| ve mā: ve değildir \| kānū: olanlardan \| muhtedīne: doğru yolu bulan \| (2:16)
\|meṧeluhum: Onların durumu \| kemeṧeli: durumu gibidir \| lleƶī: kişinin \| stevḳade: yakan \| nāran: ateş \| felemmā: ne zaman ki \| eDā'et: aydınlatır \| mā: \| Havlehu: çevresini \| ƶehebe: giderdi \| llahu: Allah \| binūrihim: onların nurunu \| ve terakehum: ve onları bıraktı \| fī: içinde \| Zulumātin: karanlıklar \| lā: değildir \| yubSirūne: görenlerden \| (2:17)
\|Summun: sağırdırlar \| bukmun: dilsizdirler \| ǔmyun: kördürler \| fehum: onlar \| lā: değildir \| yerciǔne: dönecek \| (2:18)
\|ev: ya da (onlar) \| keSayyibin: boşanan yağmur gibi \| mine: -ten \| s-semāi: gök \| fīhi: içinde \| Zulumātun: karanlıklar \| ve raǎ'dun: ve gök gürlemesi \| ve berḳun: ve şimşek (ler) \| yec'ǎlūne: tıkarlar \| eSābiǎhum: parmaklarını \| fī: içine \| āƶānihim: kulakları \| mine: -nden \| S-Savāǐḳi: yıldırım sesleri \| Haƶera: korkusuyla \| l-mevti: ölüm \| vallahu: oysa Allah \| muHīTun: tamamen kuşatmıştır \| bil-kāfirīne: inkarcıları \| (2:19)
\|yekādu: neredeyse \| l-berḳu: şimşek \| yeḣTafu: kapıverecek \| ebSārahum: gözlerini \| kullemā: zaman \| eDā'e: aydınlattığı \| lehum: onları \| meşev: yürürler \| fīhi: o(nun ışığı)nda \| ve iƶā: zaman \| eZleme: karanlık çöktüğü \| ǎleyhim: üzerlerine \| ḳāmū: dikilip kalırlar \| velev: eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| leƶehebe: elbette götürürdü \| bisem'ǐhim: işitmelerini \| ve ebSārihim: ve görmelerini \| inne: Şüphesiz \| llahe: Allah'ın \| ǎlā: üzerine \| kulli: her \| şey'in: şey \| ḳadīrun: gücü yeter \| (2:20)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| ǎ'budū: kulluk edin \| rabbekumu: Rabbinize \| lleƶī: "o ki;" \| ḣaleḳakum: sizi yarattı \| velleƶīne: "ve o ki;" \| min: (siz)-den \| ḳablikum: sizden öncekileri \| leǎllekum: belki \| tetteḳūne: korunursunuz \| (2:21)
\|Elleƶī: O (Rabb) ki \| ceǎle: kıldı \| lekumu: sizin için \| l-erDe: yeri \| firāşen: döşek \| ve ssemāe: ve göğü \| binā'en: bina \| ve enzele: ve indirdi \| mine: -ten \| s-semāi: gök \| māen: su \| feeḣrace: çıkardı \| bihi: onunla \| mine: -den \| ṧ-ṧemerāti: çeşitli ürünler \| rizḳan: rızık olarak \| lekum: sizin için \| felā: öyleyse \| tec'ǎlū: koşmayın \| lillahi: Allah'a \| endāden: eşler (denk) \| veentum: ve siz de \| teǎ'lemūne: bile bile \| (2:22)
\|ve in: eğer \| kuntum: iseniz \| fī: içinde \| raybin: şüphe \| mimmā: -den \| nezzelnā: sana indirdiğimiz \| ǎlā: -e \| ǎbdinā: kulumuz (Muhammed) \| fe'tū: haydi getirin \| bisūratin: bir sure \| min: \| miṧlihi: onun gibi \| ved'ǔ: ve çağırın \| şuhedā'ekum: şahitlerinizi \| min: -dan \| dūni: başka \| llahi: Allah \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| Sādiḳīne: doğru \| (2:23)
\|fein: yok eğer \| lem: \| tef'ǎlū: yapmadınızsa \| velen: ki asla yapamayacaksınız \| tef'ǎlū: \| fetteḳū: o halde sakının \| n-nāra: ateşten \| lletī: ki \| veḳūduhā: onun yakıtı \| n-nāsu: insanlar \| velHicāratu: ve taşlardır \| uǐddet: hazırlanmış \| lilkāfirīne: inkarcılar için \| (2:24)
\|ve beşşiri: ve müjdele \| elleƶīne: kimseleri \| āmenū: inanan \| ve ǎmilū: ve işleyen \| S-SāliHāti: salih işler \| enne: muhakkak \| lehum: onlar için vardır \| cennātin: cennetler \| tecrī: akan \| min: -ndan \| teHtihā: altları \| l-enhāru: ırmaklar \| kullemā: her \| ruziḳū: rızıklandırıldıklarında \| minhā: onlardaki \| min: -den \| ṧemeratin: meyve \| rizḳan: rızk olarak \| ḳālū: derler \| hāƶā: Bu \| lleƶī: şeydir \| ruziḳnā: rızıklandığımız \| min: -den \| ḳablu: daha önce \| ve utū: verilmiştir \| bihi: onlara \| muteşābihen: ona benzer \| ve lehum: ve Onların \| fīhā: orada \| ezvācun: eşler \| muTahheratun: tertemiz \| ve hum: ve onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: ebedi kalacaklardır \| (2:25)
\|inne: muhakkak \| llahe: Allah \| lā: değildir \| yesteHyī: çekinecek \| en: \| yeDribe: misal vermekten \| meṧelen: bir örneği \| mā: gibi \| beǔDeten: bir sivrisineği \| fe mā: hatta olanı \| fevḳahā: onun da üstünde \| feemmā: gerçekten \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan \| feyeǎ'lemūne: bilirler \| ennehu: kesinlikle o \| l-Haḳḳu: haktır (gerçektir) \| min: -nden \| rabbihim: Rableri- \| ve emmā: ve ise \| elleƶīne: edenler \| keferū: inkar \| feyeḳūlūne: derler ki \| māƶā: neyi \| erāde: istedi (kasdetti) \| llahu: Allah \| bihāƶā: bu \| meṧelen: misalle \| yuDillu: saptırır \| bihi: onunla \| keṧīran: bir çoğunu \| ve yehdī: ve yine yola getirir \| bihi: onunla \| keṧīran: bir çoğunu \| ve mā: -maz \| yuDillu: saptır- \| bihi: onunla \| illā: başkasını \| l-fāsiḳīne: fasıklardan \| (2:26)
\|elleƶīne: onlar ki \| yenḳuDūne: bozarlar \| ǎhde: (verdikleri) sözü \| llahi: Allah'a \| min: -dan \| beǎ'di: sonra- \| mīṧāḳihi: söz verip bağlandıktan \| ve yeḳTaǔne: ve keserler \| mā: şeyi \| emera: emrettiği \| llahu: Allah'ın \| bihi: kendisiyle \| en: \| yūSale: birleştirmesini \| ve yufsidūne: ve bozgunculuk yaparlar \| fī: -nde \| l-erDi: yeryüzü- \| ulāike: işte \| humu: onlardır \| l-ḣāsirūne: ziyana uğrayanlar \| (2:27)
\|keyfe: nasıl \| tekfurūne: inkar edersiniz \| billahi: Allah'a \| vekuntum: siz iken \| emvāten: ölüler \| feeHyākum: O sizi diriltti \| ṧumme: sonra \| yumītukum: öldürecek \| ṧumme: sonra \| yuHyīkum: diriltecek \| ṧumme: sonra \| ileyhi: O'na \| turceǔne: döndürüleceksiniz \| (2:28)
\|huve: O \| lleƶī: ki \| ḣaleḳa: yarattı \| lekum: sizin için \| mā: ne \| fī: varsa \| l-erDi: yeryüzünde \| cemīǎn: hepsini \| ṧumme: sonra \| stevā: yöneldi \| ilā: -e \| s-semāi: gök- \| fe sevvāhunne: onları düzenledi \| seb'ǎ: yedi \| semāvātin: gök (olarak) \| ve huve: ve O \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| ǎlīmun: bilir \| (2:29)
\|ve iƶ: bir zamanlar \| ḳāle: dedi ki \| rabbuke: Rabbin \| lilmelāiketi: meleklere \| innī: şüphesiz ben \| cāǐlun: yaratacağım \| fī: -nde \| l-erDi: yeryüzü- \| ḣalīfeten: bir halife \| ḳālū: dediler (melekler) \| etec'ǎlu: mi yaratacaksın? \| fīhā: orada \| men: kimse \| yufsidu: bozgunculuk yapan \| fīhā: orada \| ve yesfiku: döken \| d-dimā'e: kan \| veneHnu: oysa biz \| nusebbiHu: tesbih ediyor \| biHamdike: seni överek \| ve nuḳaddisu: ve takdis ediyoruz \| leke: seni \| ḳāle: dedi \| innī: şüphesiz ben \| eǎ'lemu: bilirim \| mā: şeyleri \| lā: değilsiniz \| teǎ'lemūne: siz biliyor \| (2:30)
\|ve ǎlleme: ve öğretti \| ādeme: Adem'e \| l-esmā'e: isimleri \| kullehā: bütün \| ṧumme: sonra \| ǎraDehum: onları sunup \| ǎlā: -e \| l-melāiketi: melekler- \| feḳāle: ve dedi \| enbiūnī: bana söyleyin \| biesmā'i: isimlerini \| hā'ulā'i: onların \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| Sādiḳīne: doğru kimseler \| (2:31)
\|ḳālū: dediler ki \| subHāneke: Seni tesbih ederiz \| lā: yoktur \| ǐlme: bilgimiz \| lenā: bizim \| illā: başka \| mā: şeyden \| ǎllemtenā: bize öğrettiğin \| inneke: şüphesiz sen \| ente: sen \| l-ǎlīmu: bilensin \| l-Hakīmu: hakim olansın \| (2:32)
\|ḳāle: (Allah) dedi ki \| yā: EY/HEY/AH \| ādemu: Adem \| enbi'hum: bunlara haber ver \| biesmāihim: onların isimlerini \| fe lemmā: ne zaman ki \| enbeehum: bunlara haber verince \| biesmāihim: onların isimlerini \| ḳāle: (Allah) dedi ki \| elem: değil miydim? \| eḳul: size demiş \| lekum: size \| innī: şüphesiz ben \| eǎ'lemu: bilirim \| ğaybe: gayblarını \| s-semāvāti: göklerin \| vel'erDi: ve yerin \| ve eǎ'lemu: ve bilirim \| mā: şeyleri \| tubdūne: sizin açıkladıklarınız \| ve mā: ve şeyleri \| kuntum: olduğunuz \| tektumūne: gizlemekte \| (2:33)
\|ve iƶ: hani \| ḳulnā: demiştik \| lilmelāiketi: Meleklere \| scudū: secde edin \| liādeme: Adem'e \| fesecedū: hemen secde ettiler \| illā: hariç \| iblīse: İblis \| ebā: kaçındı \| vestekbera: ve kibirlendi \| ve kāne: ve oldu \| mine: -dan \| l-kāfirīne: inkarcılar- \| (2:34)
\|ve ḳulnā: ve dedik ki \| yā: EY/HEY/AH \| ādemu: Adem \| skun: oturun \| ente: sen \| ve zevcuke: ve eşin \| l-cennete: cennette \| ve kulā: ve yeyin \| minhā: ondan \| rağaden: bol bol \| Hayṧu: yerde \| şi'tumā: dilediğiniz \| velā: -mayın \| teḳrabā: yaklaş- \| hāƶihi: şu \| ş-şecerate: ağaca \| fetekūnā: olursunuz \| mine: -den \| Z-Zālimīne: zalimler- \| (2:35)
\|feezellehumā: onlar(ın ayağın)ı kaydırdı \| ş-şeyTānu: şeytan \| ǎnhā: oradan \| fe eḣracehumā: çıkardı \| mimmā: yerden \| kānā: bulundukları \| fīhi: içinde \| ve ḳulnā: ve dedik ki \| hbiTū: inin \| beǎ'Dukum: kiminiz \| libeǎ'Din: kiminize \| ǎduvvun: düşman olarak \| velekum: sizin için vardır \| fī: -nde \| l-erDi: yeryüzü- \| musteḳarrun: kalmak \| ve metāǔn: ve nimet \| ilā: \| Hīnin: bir süre \| (2:36)
\|feteleḳḳā: derken aldı \| ādemu: Adem \| min: -nden \| rabbihi: Rabbi- \| kelimātin: kelimeler \| fetābe: tevbesini kabul etti \| ǎleyhi: onun \| innehu: şüphesiz \| huve: O \| t-tevvābu: tevbeyi çok kabul edendir \| r-raHīmu: çok esirgeyendir \| (2:37)
\|ḳulnā: dedik \| hbiTū: inin \| minhā: oradan \| cemīǎn: hepiniz \| fe immā: zaman \| ye'tiyennekum: size geldiği \| minnī: benden \| huden: bir hidayet \| femen: kimler \| tebiǎ: uyarsa \| hudāye: benim hidayetime \| felā: artık yoktur \| ḣavfun: bir korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: ve olmazlar \| hum: onlar \| yeHzenūne: üzülenlerden \| (2:38)
\|velleƶīne: ve kimseler \| keferū: inkar eden \| ve keƶƶebū: ve yalanlayan \| biāyātinā: ayetlerimizi \| ulāike: işte onlar \| eSHābu: halkıdır \| n-nāri: ateş \| hum: onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: ebedi kalacaklardır \| (2:39)
\|yā: EY/HEY/AH \| benī: Çocuklar \| isrāīle: İsrail \| ƶkurū: hatırlayın \| niǎ'metiye: ni'metleri \| lletī: "o ki;" \| en'ǎmtu: ni'metlendirdim \| ǎleykum: sizleri \| ve evfū: ve tutun \| biǎhdī: bana verdiğiniz sözü \| ūfi: ben de tutayım \| biǎhdikum: size verdiğim sözü \| ve iyyāye: ve sadece benden \| ferhebūni: korkun \| (2:40)
\|ve āminū: ve inanın \| bimā: şeye \| enzeltu: indirdiğim \| muSaddiḳan: doğrulayıcı olarak \| limā: bulunanı \| meǎkum: sizin yanınızda \| ve lā: \| tekūnū: ve olmayın \| evvele: ilk \| kāfirin: inkar eden \| bihi: onu \| ve lā: \| teşterū: ve satmayın \| biāyātī: benim ayetlerimi \| ṧemenen: bedele \| ḳalīlen: azıcık \| ve iyyāye: ve benden \| fetteḳūni: sakının \| (2:41)
\|ve lā: \| telbisū: ve katıştırmayın \| l-Haḳḳa: gerçeği \| bil-bāTili: batılla \| ve tektumū: ve gizlemeyin \| l-Haḳḳa: hakkı \| veentum: siz \| teǎ'lemūne: bildiğiniz halde \| (2:42)
\|ve eḳīmū: ve doğrulun \| S-Salāte: SalâTe/Desteğe \| ve ātū: ve verin \| z-zekāte: zekatı \| verkeǔ: ve eğilin \| meǎ: beraber \| r-rākiǐyne: eğilenlerle \| (2:43)
\|ete'murūne: Emretmediniz mi \| n-nāse: insanlara \| bil-birri: iyilikle \| ve tensevne: ve unutuyorsunuz \| enfusekum: kendinizi \| veentum: ve size \| tetlūne: seslendirilen/okunan \| l-kitābe: Kitabı/yazgıyı \| efelā: -yok mu \| teǎ'ḳilūne: akletmek \| (2:44)
\|vesteǐynū: arayın \| biS-Sabri: sabırla \| ve SSalāti: ve destekle(zikrullah/mesaj) \| ve innehā: ve Kİ o \| lekebīratun: büyüklenmesin \| illā: başkasına \| ǎlā: -üzerine \| l-ḣāşiǐyne: dinginlik- \| (2:45)
\|elleƶīne: onlar ki \| yeZunnūne: bilirler \| ennehum: şüphesiz onlar \| mulāḳū: kavuşacaklardır \| rabbihim: Rablerine \| ve ennehum: ve gerçekten onlar \| ileyhi: O'na \| rāciǔne: döneceklerdir \| (2:46)
\|yā: EY/HEY/AH \| benī: Çocuklar \| isrāīle: İsrail \| ƶkurū: hatırlayın \| niǎ'metiye: ni'metimi \| lletī: ki \| en'ǎmtu: ni'metlendirdim \| ǎleykum: sizi \| ve ennī: ve şüphesiz \| feDDeltukum: sizi üstün kıldım \| ǎlā: üzerine \| l-ǎālemīne: alemler \| (2:47)
\|vetteḳū: ve sakının \| yevmen: günden \| lā: \| teczī: cezalandırılmaz \| nefsun: hiç kimse \| ǎn: -den(günahından) \| nefsin: kimse- \| şey'en: bir şey \| ve lā: \| yuḳbelu: kabul edilmez \| minhā: kimseden \| şefāǎtun: şefaat da \| ve lā: \| yu'ḣaƶu: ve alınmaz \| minhā: ondan \| ǎdlun: fidye de \| ve lā: ve yapılamaz \| hum: onlara \| yunSarūne: hiçbir yardım \| (2:48)
\|ve iƶ: hani \| necceynākum: sizi kurtarmıştık \| min: -nden \| āli: ailesi- \| fir'ǎvne: Fir'avn \| yesūmūnekum: onlar size reva görüyor \| sū'e: en kötüsünü \| l-ǎƶābi: azabın \| yuƶebbiHūne: boğazlayıp \| ebnā'ekum: oğullarınızı \| ve yesteHyūne: sağ bırakıyorlardı \| nisā'ekum: kadınlarınızı \| ve fī: ve vardı \| ƶālikum: bunda sizin için \| belā'un: bir imtihan \| min: -den \| rabbikum: Rabbiniz- \| ǎZīmun: büyük \| (2:49)
\|ve iƶ: hani \| feraḳnā: yarmıştık \| bikumu: sizin için \| l-beHra: denizi \| feenceynākum: sizi kurtarmış \| ve eğraḳnā: ve boğmuştuk \| āle: ailesini \| fir'ǎvne: Fir'avn \| veentum: ve siz de \| tenZurūne: görüyordunuz \| (2:50)
\|ve iƶ: hani \| veǎdnā: sözleşmiştik \| mūsā: Musa ile \| erbeǐyne: kırk \| leyleten: gece için \| ṧumme: sonra \| tteḣaƶtumu: siz (tanrı) edinmiştiniz \| l-ǐcle: buzağıyı \| min: -ndan \| beǎ'dihi: onun ardı- \| ve entum: ve siz \| Zālimūne: zalimlerdiniz \| (2:51)
\|ṧumme: sonra \| ǎfevnā: affetmiştik \| ǎnkum: sizi \| min: -ndan \| beǎ'di: ardı- \| ƶālike: bunun \| leǎllekum: belki \| teşkurūne: şükredersiniz (diye) \| (2:52)
\|ve iƶ: ve hani \| āteynā: vermiştik \| mūsā: Musa'ya \| l-kitābe: Kitap \| velfurḳāne: ve furkan \| leǎllekum: belki \| tehtedūne: hidayete erersiniz (diye) \| (2:53)
\|ve iƶ: ve hani \| ḳāle: demişti ki \| mūsā: Musa \| liḳavmihi: kavmine \| yā: EY/HEY/AH \| ḳavmi: kavmim \| innekum: şüphesiz sizler \| Zelemtum: zulmettiniz \| enfusekum: kendinize \| biAttiḣāƶikumu: (tanrı) edinmekle \| l-ǐcle: buzağıyı \| fetūbū: gelin tevbe edin de \| ilā: \| bāriikum: yaratıcınıza \| feḳtulū: ve öldürün \| enfusekum: nefislerinizi \| ƶālikum: bu \| ḣayrun: daha iyidir \| lekum: sizin için \| ǐnde: katında \| bāriikum: yaratıcınız \| fetābe: tevbenizi kabul buyurmuş olur \| ǎleykum: sizin \| innehu: şüphesiz \| huve: O \| t-tevvābu: tevbeyi çok kabul edendir \| r-raHīmu: merhametlidir \| (2:54)
\|ve iƶ: ve hani \| ḳultum: demiştiniz \| yā: EY/HEY/AH \| mūsā: Musa \| len: \| nu'mine: inanmayız \| leke: sana \| Hattā: kadar \| nerā: görünceye \| llahe: Allah'ı \| cehraten: açıkça \| feeḣaƶetkumu: derhal sizi yakalamıştı \| S-Sāǐḳatu: yıldırım gürültüsü \| veentum: siz de \| tenZurūne: bunu görüyordunuz \| (2:55)
\|ṧumme: sonra \| beǎṧnākum: sizi tekrar diriltmiştik \| min: -ndan \| beǎ'di: ardı- \| mevtikum: ölümünüzün \| leǎllekum: belki \| teşkurūne: şükredersiniz (diye) \| (2:56)
\|ve Zellelnā: ve gölgelendirdik \| ǎleykumu: üstünüze \| l-ğamāme: bulutu \| ve enzelnā: ve indirdik \| ǎleykumu: size \| l-menne: kudret helvası \| ve sselvā: ve bıldırcın \| kulū: yeyin \| min: -den \| Tayyibāti: güzellikler- \| mā: şeyleri \| razeḳnākum: rızık olarak verdiğimiz \| ve mā: ve değildi \| Zelemūnā: bize zulmediyor \| velākin: ama \| kānū: idiler \| enfusehum: kendilerine \| yeZlimūne: zulmetmekteler \| (2:57)
\|ve iƶ: hani \| ḳulnā: demiştik ki \| dḣulū: girin \| hāƶihi: şu \| l-ḳaryete: kente \| fekulū: yeyin \| minhā: oradan \| Hayṧu: yerde \| şi'tum: dilediğiniz \| rağaden: bol bol \| vedḣulū: girin \| l-bābe: kapıdan \| succeden: secde ederek \| ve ḳūlū: ve deyin \| HiTTatun: hitta (ya Rabbi bizi affet) \| neğfir: biz de bağışlayalım \| lekum: sizin \| ḣaTāyākum: hatalarınızı \| ve senezīdu: ve daha fazlasını vereceğiz \| l-muHsinīne: güzel davrananlara \| (2:58)
\|febeddele: fakat değiştirdiler \| elleƶīne: onlar ki \| Zelemū: zalimler \| ḳavlen: bir sözle \| ğayra: başka \| lleƶī: \| ḳīle: söylenenden \| lehum: kendilerine \| feenzelnā: biz de indirdik \| ǎlā: üzerine \| elleƶīne: \| Zelemū: zulmedenlerin \| riczen: bir azab \| mine: -ten \| s-semāi: gök- \| bimā: dolayı \| kānū: yaptıkları \| yefsuḳūne: kötülüklerden \| (2:59)
\|ve iƶi: hani \| stesḳā: su istemişti \| mūsā: Musa \| liḳavmihi: kavmi için \| feḳulnā: demiştik \| Drib: vur \| biǎSāke: asanla \| l-Hacera: taşa \| fenfecerat: fışkırmıştı \| minhu: ondan \| ṧnetā: \| ǎşrate: on iki \| ǎynen: göze (pınar) \| ḳad: elbette \| ǎlime: bilmişti \| kullu: bütün \| unāsin: insanlar \| meşrabehum: kendi içecekleri yeri \| kulū: yeyin \| veşrabū: ve için \| min: -ından \| rizḳi: rızk- \| llahi: Allah'ın \| ve lā: -mayın \| teǎ'ṧev: ve (başkalarına) saldır- \| fī: -nde \| l-erDi: yeryüzü- \| mufsidīne: bozgunculuk yaparak \| (2:60)
\|ve iƶ: hani \| ḳultum: siz demiştiniz ki \| yā: EY/HEY/AH \| mūsā: Musa \| len: asla \| neSbira: biz dayanamayız \| ǎlā: \| Taǎāmin: yemeğe \| vāHidin: bir \| fed'ǔ: du'a et \| lenā: bizim için \| rabbeke: Rabbine \| yuḣric: çıkarsın \| lenā: bize \| mimmā: şeylerden \| tunbitu: bitirdiği \| l-erDu: yerin \| min: -nden \| beḳlihā: sebzesi- \| veḳiṧṧāihā: ve acurundan \| vefūmihā: ve sarımsağından \| veǎdesihā: ve mercimeğinden \| ve beSalihā: ve soğanından \| ḳāle: dedi ki \| etestebdilūne: değiştirmek mi istiyorsunuz? \| lleƶī: olanı \| huve: o \| ednā: daha aşağı \| billeƶī': olanla \| huve: o \| ḣayrun: iyi \| hbiTū: inin \| miSran: bir şehre \| feinne: şüphesiz \| lekum: sizin için vardır \| mā: şeyler \| seeltum: istediğiniz \| ve Duribet: ve vuruldu \| ǎleyhimu: üzerlerine \| ƶ-ƶilletu: alçaklık \| velmeskenetu: ve yoksulluk (damgası) \| ve bā'ū: ve uğradılar \| biğaDebin: bir gazaba \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| ƶālike: işte bu \| biennehum: şüphesiz öyle \| kānū: oldu \| yekfurūne: (çünkü) inkar ediyorlar \| biāyāti: ayetlerini \| llahi: Allah'ın \| ve yeḳtulūne: ve öldürüyorlardı \| n-nebiyyīne: peygamberleri \| biğayri: etmediği halde \| l-Haḳḳi: hak \| ƶālike: işte bu \| bimā: sebebiyledir \| ǎSav: isyan etmeleri \| ve kānū: ve oldukları \| yeǎ'tedūne: sınırı aşmış \| (2:61)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: \| āmenū: inananlar \| velleƶīne: \| hādū: ve yahudiler \| ve nneSārā: ve hıristiyanlar \| ve SSābiīne: ve sabiiler \| men: kim \| āmene: inanırsa \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve ǎmile: ve yaparsa \| SāliHen: iyi işler \| felehum: onlar için vardır \| ecruhum: mükafatları \| ǐnde: katında \| rabbihim: rablerinin \| ve lā: ve yoktur \| ḣavfun: korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: ve yoktur \| hum: onlara \| yeHzenūne: hüzün \| (2:62)
\|ve iƶ: hani \| eḣaƶnā: almıştık \| mīṧāḳakum: sizin sözünüzü \| ve rafeǎ'nā: ve kaldırmıştık \| fevḳakumu: üzerinize \| T-Tūra: dağı \| ḣuƶū: tutun \| mā: şeyi \| āteynākum: size verdiğimiz \| biḳuvvetin: kuvvetle \| veƶkurū: ve hatırlayın \| mā: şeyi \| fīhi: içinde olan \| leǎllekum: belki de siz \| tetteḳūne: korunursunuz \| (2:63)
\|ṧumme: sonra \| tevelleytum: dönmüştünüz \| min: -ından \| beǎ'di: ard- \| ƶālike: bunun \| felevlā: eğer olmasaydı \| feDlu: iyiliği \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size \| ve raHmetuhu: ve merhameti \| lekuntum: elbette olurdunuz \| mine: -dan \| l-ḣāsirīne: ziyana uğrayanlar- \| (2:64)
\|veleḳad: ve elbette \| ǎlimtumu: bilmişsinizdir \| elleƶīne: \| ǎ'tedev: haddi aşanları \| minkum: içinizden \| fī: -nde \| s-sebti: cumartesi günü- \| feḳulnā: işte dedik ki \| lehum: onlara \| kūnū: olun \| ḳiradeten: maymunlar \| ḣāsiīne: aşağılık \| (2:65)
\|feceǎlnāhā: ve bunu yaptık \| nekālen: ibretlik bir ceza \| limā: şey için \| beyne: arasındaki (önündeki) \| yedeyhā: onların iki eli \| ve mā: ve şey (için) \| ḣalfehā: ardından gelen \| ve mev'ǐZeten: ve bir öğüt \| lilmutteḳīne: müttakiler için \| (2:66)
\|ve iƶ: hani \| ḳāle: demişti \| mūsā: Musa \| liḳavmihi: kavmine \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ye'murukum: size emrediyor \| en: ki \| teƶbeHū: kesmenizi \| beḳaraten: bir inek \| ḳālū: dediler \| etetteḣiƶunā: bizimle ediyor musun? \| huzuven: alay \| ḳāle: dedi \| eǔƶu: sığınırım \| billahi: Allah'a \| en: \| ekūne: olmaktan \| mine: -den \| l-cāhilīne: cahiller- \| (2:67)
\|ḳālū: dediler \| d'ǔ: du'a et \| lenā: bizim için \| rabbeke: Rabbine \| yubeyyin: açıklasın \| lenā: bize \| mā: ne olduğunu \| hiye: onun \| ḳāle: dedi ki \| innehu: şüphesiz O \| yeḳūlu: diyor ki \| innehā: gerçekten o \| beḳaratun: bir inektir \| lā: olmayan \| fāriDun: yaşlı \| ve lā: ve olmayan \| bikrun: körpe \| ǎvānun: orta yaşlı \| beyne: arasında \| ƶālike: bunun \| fef'ǎlū: haydi yapın \| mā: şeyi \| tu'merūne: size emredilen \| (2:68)
\|ḳālū: dediler ki \| d'ǔ: du'a et \| lenā: bizim için \| rabbeke: Rabbine \| yubeyyin: açıklasın \| lenā: bize \| mā: nedir \| levnuhā: onun rengi \| ḳāle: dedi ki \| innehu: şüphesiz O \| yeḳūlu: diyor \| innehā: gerçekten o \| beḳaratun: bir inektir \| Safrā'u: sarı renginde \| fāḳiǔn: parlak \| levnuhā: onun rengi \| tesurru: sevinç verir \| n-nāZirīne: bakanlara \| (2:69)
\|ḳālū: dediler ki \| d'ǔ: du'a et \| lenā: bizim için \| rabbeke: Rabbine \| yubeyyin: açıklasın \| lenā: bize \| mā: nasıl bir şey olduğunu \| hiye: onun \| inne: zira \| l-beḳara: o inek \| teşābehe: benzer geldi \| ǎleynā: bize \| ve innā: ama mutlaka biz \| in: eğer \| şā'e: dilerse \| llahu: Allah \| lemuhtedūne: hidayeti buluruz \| (2:70)
\|ḳāle: dedi ki \| innehu: şüphesiz O \| yeḳūlu: şöyle diyor \| innehā: gerçekten o \| beḳaratun: bir inektir \| lā: olmayan \| ƶelūlun: boyundurluk altında \| tuṧīru: sürmek için \| l-erDe: yeri \| ve lā: \| tesḳī: ve sulamaz \| l-Harṧe: ekin \| musellemetun: kusursuz \| lā: yoktur \| şiyete: hiçbir alacası \| fīhā: onda \| ḳālū: dediler \| l-āne: işte şimdi \| ci'te: getirdin \| bil-Haḳḳi: doğruyu \| feƶebeHūhā: ve boğazladılar onu \| ve mā: \| kādū: az daha \| yef'ǎlūne: yapmayacaklardı \| (2:71)
\|ve iƶ: hani \| ḳateltum: siz öldürmüştünüz \| nefsen: bir adam \| feddāra'tum: birbirinizle atışmıştınız \| fīhā: onun hakkında \| vallahu: oysa Allah \| muḣricun: ortaya çıkarıcıdır \| mā: şeyi \| kuntum: olduğunuz \| tektumūne: gizlemiş \| (2:72)
\|feḳulnā: dedik ki \| Dribūhu: vurun ona (öldürülene) \| bibeǎ'Dihā: (ineğin) bir parçasıyla \| keƶālike: işte böylece \| yuHyī: diriltir \| llahu: Allah \| l-mevtā: ölüleri \| ve yurīkum: ve size gösterir \| āyātihi: ayetlerini \| leǎllekum: umulur ki \| teǎ'ḳilūne: düşünürsünüz \| (2:73)
\|ṧumme: sonra yine \| ḳaset: katılaştı \| ḳulūbukum: kalbleriniz \| min: -ından \| beǎ'di: ard- \| ƶālike: bunun \| fehiye: şimdi onlar \| kālHicārati: taş gibi \| ev: hatta \| eşeddu: daha da \| ḳasveten: katıdır \| ve inne: çünkü \| mine: \| l-Hicārati: öyle taş \| lemā: var ki \| yetefecceru: fışkırır \| minhu: içinden \| l-enhāru: ırmaklar \| ve inne: ve şüphesiz \| minhā: öylesi de \| lemā: var ki \| yeşşeḳḳaḳu: çatlayıverir de \| feyeḣrucu: çıkar \| minhu: ondan \| l-māu: su \| ve inne: ve şüphesiz \| minhā: ondan \| lemā: öylesi de var ki \| yehbiTu: aşağı yuvarlanır \| min: -ndan \| ḣaşyeti: korkusu- \| llahi: Allah \| ve mā: ve değildir \| llahu: Allah \| biğāfilin: gafil \| ǎmmā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| (2:74)
\|efeteTmeǔne: umuyor musunuz? \| en: ki \| yu'minū: inanacaklar \| lekum: size \| veḳad: oysa \| kāne: vardı ki \| ferīḳun: bir grup \| minhum: bunlardan \| yesmeǔne: işitirlerdi de \| kelāme: sözünü \| llahi: Allah'ın \| ṧumme: sonra \| yuHarrifūnehu: onu değiştirirlerdi \| min: -ından \| beǎ'di: ard- \| mā: \| ǎḳalūhu: düşünüp akıl erdirdikten \| vehum: ve onlar \| yeǎ'lemūne: bildikleri halde \| (2:75)
\|ve iƶā: zaman \| leḳū: rastladıkları \| elleƶīne: kimselerle \| āmenū: inanan \| ḳālū: derler \| āmennā: inandık \| veiƶā: zaman \| ḣalā: yalnız kaldıkları \| beǎ'Duhum: onların bazısı \| ilā: -na \| beǎ'Din: bazısı- \| ḳālū: derler \| etuHaddiṧūnehum: onlara haber mi veriyorsunuz \| bimā: şeyleri \| feteHa: açtığı \| llahu: Allah'ın \| ǎleykum: size \| liyuHāccūkum: sizin aleyhinizde delil olarak kullansınlar \| bihi: onu \| ǐnde: katında \| rabbikum: Rabbiniz \| efelā: \| teǎ'ḳilūne: Aklınızı kullanmıyor musunuz? \| (2:76)
\|evelā: \| yeǎ'lemūne: bilmiyorlar mı ki? \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| yeǎ'lemu: bilir \| mā: şeyleri \| yusirrūne: onların gizledikleri \| ve mā: ve şeyleri \| yuǎ'linūne: açığa vurdukları \| (2:77)
\|ve minhum: onların içinde vardır \| ummiyyūne: ümmiler \| lā: \| yeǎ'lemūne: bilmezler \| l-kitābe: Kitabı \| illā: dışında \| emāniyye: kuruntuları \| ve in: \| hum: onlar \| illā: sadece \| yeZunnūne: zannediyorlar \| (2:78)
\|feveylun: vay haline \| lilleƶīne: o kimselerin ki \| yektubūne: yazıyorlar \| l-kitābe: Kitabı \| bieydīhim: elleriyle \| ṧumme: sonra \| yeḳūlūne: diyorlar \| hāƶā: bu \| min: \| ǐndi: katındandır \| llahi: Allah \| liyeşterū: satmak için \| bihi: onu \| ṧemenen: paraya \| ḳalīlen: azıcık \| feveylun: vay haline \| lehum: onların \| mimmā: ötürü \| ketebet: yazdığından \| eydīhim: ellerinin \| ve veylun: vay haline \| lehum: onların \| mimmā: ötürü \| yeksibūne: kazandıklarından \| (2:79)
\|ve ḳālū: Bir de dediler ki \| len: asla \| temessenā: bize dokunmayacaktır \| n-nāru: ateş \| illā: dışında \| eyyāmen: gün \| meǎ'dūdeten: sayılı birkaç \| ḳul: De ki \| etteḣaƶtum: aldınız mı? \| ǐnde: katında \| llahi: Allah \| ǎhden: bir söz (bu hususta) \| felen: öyleyse \| yuḣlife: dönmez \| llahu: Allah \| ǎhdehu: sözünden \| em: yoksa \| teḳūlūne: söylüyorsunuz \| ǎlā: hakkında \| llahi: Allah \| mā: bir şey \| lā: \| teǎ'lemūne: bilmediğiniz \| (2:80)
\|belā: evet \| men: kim \| kesebe: kazanır \| seyyieten: bir günah \| ve eHāTat: ve kuşatmış olursa \| bihi: kendisini \| ḣaTiyetuhu: suçu \| feulāike: işte onlar \| eSHābu: halkıdır \| n-nāri: ateş \| hum: onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: sürekli kalacaklardır \| (2:81)
\|velleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan \| ve ǎmilū: ve yapanlar \| S-SāliHāti: yararlı işler \| ulāike: işte onlar da \| eSHābu: halkıdır \| l-cenneti: cennet \| hum: onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: sürekli kalacaklardır \| (2:82)
\|ve iƶ: ve hani \| eḣaƶnā: biz almıştık \| mīṧāḳa: bir söz \| benī: oğullarından \| isrāīle: İsrail \| lā: \| teǎ'budūne: kulluk etmeyeceksiniz \| illā: başkasına \| llahe: Allah'tan \| ve bil-vālideyni: ve anaya-babaya \| iHsānen: iyilik edeceksiniz \| ve ƶī: ve \| l-ḳurbā: yakınlara \| velyetāmā: ve yetimlere \| velmesākīni: ve yoksullara \| ve ḳūlū: ve söyleyin \| linnāsi: insanlara \| Husnen: güzeli \| ve eḳīmū: ve doğrulun \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātū: ve verin \| z-zekāte: zekatı \| ṧumme: sonra \| tevelleytum: döndünüz \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azınız \| minkum: sizden olan \| ve entum: ve siz \| muǎ'riDūne: yüz çeviriyorsunuz \| (2:83)
\|ve iƶ: hani \| eḣaƶnā: almıştık \| mīṧāḳakum: sizden kesin söz \| lā: \| tesfikūne: dökmeyeceksiniz \| dimā'ekum: birbirinizin kanını \| ve lā: \| tuḣricūne: çıkarmayacaksınız \| enfusekum: birbirinizi \| min: -dan \| diyārikum: yurtlarınız- \| ṧumme: sonra \| eḳrartum: kabul etmiştiniz \| veentum: ve siz \| teşhedūne: şahidsiniz \| (2:84)
\|ṧumme: Ama \| entum: siz \| hā'ulā'i: \| teḳtulūne: öldürüyorsunuz \| enfusekum: birbirinizi \| ve tuḣricūne: ve çıkarıyorsunuz \| ferīḳan: bir grubu \| minkum: sizden \| min: \| diyārihim: yurtlarından \| teZāherūne: birleşiyorsunuz \| ǎleyhim: onlara karşı \| bil-iṧmi: günah \| vel'ǔdvāni: ve düşmanlıkla \| ve in: ve eğer \| ye'tūkum: size geldiklerinde \| usārā: esir olarak \| tufādūhum: fidyelerini veriyorsunuz \| vehuve: ve o \| muHarramun: yasaklanmış iken \| ǎleykum: size \| iḣrācuhum: onları çıkarmak \| efetu'minūne: yoksa siz inanıyorsunuz da \| bibeǎ'Di: bir kısmına \| l-kitābi: Kitabın \| ve tekfurūne: inkar mı ediyorsunuz \| bibeǎ'Din: bir kısmını \| femā: nedir? \| cezā'u: cezası \| men: kimsenin \| yef'ǎlu: yapan \| ƶālike: bunu \| minkum: sizden \| illā: başka \| ḣizyun: rezil olmaktan \| fī: -nda \| l-Hayāti: hayatı- \| d-dunyā: dünya \| ve yevme: ve gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| yuraddūne: onlar itilirler \| ilā: \| eşeddi: en şiddetlisine \| l-ǎƶābi: azabın \| ve mā: değildir \| llahu: Allah \| biğāfilin: gafil \| ǎmmā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| (2:85)
\|ulāike: işte onlar \| elleƶīne: kimselerdir \| şteravu: satın alan \| l-Hayāte: hayatını \| d-dunyā: dünya \| bil-āḣirati: ahireti verip \| felā: \| yuḣaffefu: hiç hafifletilmez \| ǎnhumu: onlardan \| l-ǎƶābu: azab \| ve lā: ve hiç \| hum: onlara \| yunSarūne: yardım edilmez \| (2:86)
\|veleḳad: ve andolsun \| āteynā: verdik \| mūsā: Musa'ya \| l-kitābe: Kitabı \| ve ḳaffeynā: birbiri ardınca gönderdik \| min: -ndan \| beǎ'dihi: arkası- \| bir-rusuli: peygamberler \| ve āteynā: ve verdik \| ǐysā: Îsa'ya \| bne: oğlu \| meryeme: Meryem \| l-beyyināti: açık deliller \| ve eyyednāhu: ve onu destekledik \| birūHi: Ruh ile (Ruh'ül-Kudüs) \| l-ḳudusi: Kudüs (Ruh'ül-Kudüs) \| efekullemā: öyle mi? \| cā'ekum: size gelse \| rasūlun: bir peygamber \| bimā: şey ile \| lā: \| tehvā: istemediği \| enfusukumu: canınızın \| stekbertum: büyüklük taslayarak \| feferīḳan: kimini \| keƶƶebtum: yalanlayacak \| ve ferīḳan: kimini de \| teḳtulūne: öldüreceksiniz \| (2:87)
\|ve ḳālū: ve dediler \| ḳulūbunā: kalblerimiz \| ğulfun: perdelidir \| bel: bilakis \| leǎnehumu: onları la'netlemiştir \| llahu: Allah \| bikufrihim: inkarlarından dolayı \| feḳalīlen: artık çok az \| mā: \| yu'minūne: inanırlar \| (2:88)
\|velemmā: Ne zaman ki \| cā'ehum: onlara geldi \| kitābun: bir Kitap (Kur'an) \| min: \| ǐndi: katından \| llahi: Allah \| muSaddiḳun: doğrulayıcı \| limā: şeyi \| meǎhum: yanlarında bulunan (Tevrat)ı \| vekānū: ve idiler \| min: \| ḳablu: daha önce \| yesteftiHūne: yardım istedikleri \| ǎlā: karşı \| elleƶīne: kimselere \| keferū: inkar eden \| felemmā: ne zaman \| cā'ehum: kendilerine gelince \| mā: şey \| ǎrafū: o bildikleri (Kur'an) \| keferū: inkar ettiler \| bihi: onu \| feleǎ'netu: artık la'neti \| llahi: Allah'ın \| ǎlā: üzerine olsun! \| l-kāfirīne: inkarcıların \| (2:89)
\|bi'semā: ne kötüdür \| şterav: sattıkları şey \| bihi: onunla \| enfusehum: kendilerini \| en: için \| yekfurū: inkar etmek \| bimā: şeyi \| enzele: indirdiği \| llahu: Allah'ın \| beğyen: çekemeyerek \| en: \| yunezzile: (vahiy) indirmesini \| llahu: Allah'ın \| min: \| feDlihi: lutfundan \| ǎlā: üzerine \| men: kimsenin \| yeşā'u: dilediği \| min: -ndan \| ǐbādihi: kulları- \| febā'ū: uğradılar \| biğaDebin: gazab \| ǎlā: üstüne \| ğaDebin: gazaba \| velilkāfirīne: ve inkar edenler için \| ǎƶābun: bir azab vardır \| muhīnun: alçaltıcı \| (2:90)
\|ve iƶā: zaman \| ḳīle: denildiği \| lehum: onlara \| āminū: inanın \| bimā: şeye \| enzele: indirdiği \| llahu: Allah'ın \| ḳālū: derler \| nu'minu: inanırız \| bimā: şeye \| unzile: indirilen \| ǎleynā: bize \| ve yekfurūne: ve inkar ederler \| bimā: şeyi \| verā'ehu: ondan sonra gelen \| vehuve: halbuki o \| l-Haḳḳu: haktır \| muSaddiḳan: doğrulayan \| limā: şeyi \| meǎhum: yanlarında bulunan \| ḳul: de ki \| felime: neden? \| teḳtulūne: öldürüyordunuz \| enbiyā'e: peygamberlerini \| llahi: Allah'ın \| min: \| ḳablu: daha önce \| in: gerçekten \| kuntum: idiyseniz \| mu'minīne: inanıyor \| (2:91)
\|veleḳad: Andolsun \| cā'ekum: size gelmişti \| mūsā: Musa \| bil-beyyināti: apaçık delillerle \| ṧumme: sonra \| tteḣaƶtumu: (ilah) edinmiştiniz \| l-ǐcle: buzağıyı \| min: -ndan \| beǎ'dihi: ardı- \| ve entum: ve siz \| Zālimūne: zalimler olarak \| (2:92)
\|ve iƶ: hani bir zaman \| eḣaƶnā: almıştık \| mīṧāḳakum: kesin sözünüzü \| ve rafeǎ'nā: ve kaldırmıştık \| fevḳakumu: üzerinize \| T-Tūra: Tur(dağın)ı \| ḣuƶū: tutun \| mā: şeyi \| āteynākum: size verdiğimiz \| biḳuvvetin: kuvvetle \| vesmeǔ: dinleyin (demiştik) \| ḳālū: dediler \| semiǎ'nā: dinledik \| ve ǎSaynā: ve isyan ettik \| ve uşribū: ve içirildi \| fī: \| ḳulūbihimu: kalblerine \| l-ǐcle: buzağı (sevgisi) \| bikufrihim: inkarlarıyla \| ḳul: de ki \| bi'semā: ne kötü şey \| ye'murukum: size emrediyor \| bihi: onunla \| īmānukum: imanınız \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| mu'minīne: inanan kimseler \| (2:93)
\|ḳul: de ki \| in: eğer \| kānet: ise \| lekumu: size ait \| d-dāru: yurdu \| l-āḣiratu: ahiret \| ǐnde: katında \| llahi: Allah \| ḣāliSaten: gerçekten \| min: (değil de) \| dūni: başkasının \| n-nāsi: insanlardan \| fetemennevu: haydi temenni edin \| l-mevte: ölümü \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| Sādiḳīne: sözünüzde doğru \| (2:94)
\|velen: \| yetemennevhu: fakat (ölümü) istemezler \| ebeden: asla \| bimā: dolayı \| ḳaddemet: yapıp sunduğu işlerden \| eydīhim: ellerinin \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilir \| biZ-Zālimīne: zalimleri \| (2:95)
\|veletecidennehum: onları bulursun \| eHraSa: en düşkünü \| n-nāsi: insanların \| ǎlā: \| Hayātin: hayata \| ve mine: \| elleƶīne: kimselerden \| eşrakū: ortak koşan(lar) \| yeveddu: ister \| eHaduhum: her biri \| lev: olsa \| yuǎmmeru: yaşatılmasını \| elfe: bin \| senetin: yıl \| vemā: ve değildir \| huve: o \| bimuzeHziHihi: onu uzaklaştıracak \| mine: -dan \| l-ǎƶābi: azab- \| en: oysa \| yuǎmmera: (o kadar) yaşaması \| vallahu: Allah \| beSīrun: görüyor \| bimā: şeyleri \| yeǎ'melūne: yaptıkları \| (2:96)
\|ḳul: de ki \| men: kim \| kāne: ise (bilsin ki) \| ǎduvven: düşmandır \| licibrīle: Cebrail'e \| feinnehu: şüphesiz o \| nezzelehu: onu indirmiştir \| ǎlā: \| ḳalbike: kalbine \| biiƶni: izniyle \| llahi: Allah'ın \| muSaddiḳan: doğrulayıcı olarak \| limā: \| beyne: \| yedeyhi: kendinden öncekileri \| ve huden: ve hidayet \| ve buşrā: ve müjdeci \| lilmu'minīne: inananlar için \| (2:97)
\|men: kim \| kāne: ise \| ǎduvven: düşman \| lillahi: Allah'a \| ve melāiketihi: ve meleklerine \| ve rusulihi: ve resullerine \| ve cibrīle: ve Cebrail'e \| ve mīkāle: ve Mikail'e \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah da \| ǎduvvun: düşmanıdır \| lilkāfirīne: inkar edenlerin \| (2:98)
\|veleḳad: andolsun \| enzelnā: indirdik \| ileyke: sana \| āyātin: ayetler \| beyyinātin: apaçık \| ve mā: ve etmez \| yekfuru: inkar \| bihā: onları \| illā: başkası \| l-fāsiḳūne: fasıklardan \| (2:99)
\|evekullemā: ne zaman \| ǎāhedū: anlaştılarsa \| ǎhden: ahitle \| nebeƶehu: onu bozdular \| ferīḳun: bir grup \| minhum: onlardan \| bel: zaten \| ekṧeruhum: çokları \| lā: \| yu'minūne: inanmazlar \| (2:100)
\|velemmā: ne zaman \| cā'ehum: onlara geldiyse \| rasūlun: bir elçi \| min: \| ǐndi: katından \| llahi: Allah'ın \| muSaddiḳun: doğrulayan \| limā: şeyleri \| meǎhum: yanlarındaki \| nebeƶe: attılar \| ferīḳun: bir gurup \| mine: \| elleƶīne: kendilerine \| ūtū: verilenlerden \| l-kitābe: kitap \| kitābe: kitabı \| llahi: Allah'ın \| verā'e: arkasına \| Zuhūrihim: sırtlarının \| keennehum: sanki gibi \| lā: \| yeǎ'lemūne: bilmiyorlarmış \| (2:101)
\|vettebeǔ: ve uydular \| mā: şeye \| tetlū: uyduduğu \| ş-şeyāTīnu: şeytanların \| ǎlā: hakkında \| mulki: mülkü \| suleymāne: Süleyman'ın \| ve mā: \| kefera: küfre girmedi \| suleymānu: Süleyman \| velākinne: fakat \| ş-şeyāTīne: şeytanlar \| keferū: küfre girdiler \| yuǎllimūne: öğreterek \| n-nāse: insanlara \| s-siHra: sihri \| ve mā: ve şeyi \| unzile: indirilen \| ǎlā: \| l-melekeyni: iki meleğe \| bibābile: Babil'de \| hārūte: Harut \| ve mārūte: ve Marut (isimli) \| ve mā: \| yuǎllimāni: onlar öğretmezlerdi \| min: \| eHadin: hiç kimseye \| Hattā: \| yeḳūlā: demedikçe \| innemā: şüphesiz \| neHnu: biz \| fitnetun: fitneyiz \| felā: \| tekfur: sakın küfre girmeyin \| feyeteǎllemūne: fakat öğreniyorlardı \| minhumā: bunlardan \| mā: şeyi \| yuferriḳūne: ayıran \| bihi: onunla \| beyne: arasını \| l-mer'i: eşi \| ve zevcihi: ve karısının \| ve mā: ve değildir \| hum: ama onlar \| biDārrīne: zarar veriyor \| bihi: onunla \| min: \| eHadin: hiç kimseye \| illā: başka \| biiƶni: izninden \| llahi: Allah'ın \| ve yeteǎllemūne: onlar öğreniyorlardı \| mā: şeyi \| yeDurruhum: zarar veren \| ve lā: değil \| yenfeǔhum: yarar vereni \| veleḳad: andolsun \| ǎlimū: gayet iyi biliyorlardı ki \| lemeni: kimsenin \| şterāhu: onu satın alan \| mā: yoktur \| lehu: onun \| fī: \| l-āḣirati: ahirette \| min: \| ḣalāḳin: bir nasibi \| velebi'se: ve ne kötüdür \| mā: şey \| şerav: sattıkları \| bihi: onunla \| enfusehum: kendilerini \| lev: keşke \| kānū: \| yeǎ'lemūne: (bunu) bilselerdi! \| (2:102)
\|velev: ve eğer \| ennehum: şüphesiz onlar \| āmenū: iman etseler \| vetteḳav: ve sakınmış olsalardı \| lemeṧūbetun: sevabı \| min: \| ǐndi: katından \| llahi: Allah'ın \| ḣayrun: daha hayırlı (olurdu) \| lev: keşke \| kānū: idi \| yeǎ'lemūne: bilseler \| (2:103)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| teḳūlū: demeyin \| rāǐnā: Ra'ina (bizi gözet yahut: kaba söz) \| ve ḳūlū: deyin \| nZurnā: unzurna (bize bak) \| vesmeǔ: ve dinleyin \| velilkāfirīne: ve kafirler için vardır \| ǎƶābun: bir azab \| elīmun: acı \| (2:104)
\|mā: \| yeveddu: arzu etmezler \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| min: -nden \| ehli: ehli- \| l-kitābi: kitab \| ve lā: \| l-muşrikīne: ve müşriklerden \| en: \| yunezzele: indirilmesini \| ǎleykum: size \| min: hiçbir \| ḣayrin: hayır \| min: -den \| rabbikum: rabbiniz- \| vallahu: oysa Allah \| yeḣteSSu: tahsis eder \| biraHmetihi: rahmetini \| men: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| vallahu: Allah \| ƶū: sahibidir \| l-feDli: lutuf \| l-ǎZīmi: büyük \| (2:105)
\|mā: ne ki \| nenseḣ: biz neshedersek \| min: (bir parça) \| āyetin: ayeti \| ev: veya \| nunsihā: onu unutturursak \| ne'ti: getiririz \| biḣayrin: daha iyisini \| minhā: ondan \| ev: ya da \| miṧlihā: benzerini \| elem: \| teǎ'lem: bilmez misin? \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah'ın \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeye \| ḳadīrun: gücü yeter \| (2:106)
\|elem: \| teǎ'lem: bilmez misin? \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lehu: onundur \| mulku: mülkü \| s-semāvāti: göklerin \| vel'erDi: ve yerin \| ve mā: ve yoktur \| lekum: size \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| min: hiçbir \| veliyyin: koruyucu \| ve lā: ve (ne de) \| neSīrin: bir yardımcı \| (2:107)
\|em: yoksa \| turīdūne: arzu (mu) ediyorsunuz? \| en: \| teselū: istekte bulunmayı \| rasūlekum: rasulunüzden \| kemā: gibi \| suile: istedikleri \| mūsā: Musa'dan \| min: \| ḳablu: daha önce \| ve men: ve kim \| yetebeddeli: değiştirirse \| l-kufra: inkarı \| bil-īmāni: imana \| feḳad: şüphesiz (o) \| Delle: sapıtmıştır \| sevā'e: dümdüz \| s-sebīli: yolu \| (2:108)
\|vedde: isterler \| keṧīrun: bir çoğu \| min: -nden \| ehli: ehli- \| l-kitābi: kitap \| lev: şayet \| yeruddūnekum: sizi döndürmek \| min: \| beǎ'di: sonra \| īmānikum: imanınızdan \| kuffāran: kafirler olarak \| Haseden: hasetle \| min: \| ǐndi: \| enfusihim: içlerindeki \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| tebeyyene: apaçık belli olduktan \| lehumu: onlara \| l-Haḳḳu: gerçek \| feǎ'fū: affedin \| veSfeHū: hoş görün \| Hattā: kadar \| ye'tiye: getirinceye \| llahu: Allah \| biemrihi: emrini \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeye \| ḳadīrun: gücü yetendir \| (2:109)
\|ve eḳīmū: ve doğrulun \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātū: ve verin \| z-zekāte: zekatı \| ve mā: ne ki \| tuḳaddimū: ne gönderirsiniz \| lienfusikum: kendiniz için \| min: \| ḣayrin: hayırdan \| tecidūhu: bulursunuz \| ǐnde: katında \| llahi: Allah'ın \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| beSīrun: görür \| (2:110)
\|ve ḳālū: ve dediler \| len: \| yedḣule: asla giremez \| l-cennete: cennete \| illā: başkası \| men: kimseden \| kāne: olan \| hūden: Yahudi \| ev: veyahut \| neSārā: hıristiyan \| tilke: işte bu \| emāniyyuhum: onların kuruntusudur \| ḳul: de ki \| hātū: getirin \| burhānekum: delilinizi \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| Sādiḳīne: doğru \| (2:111)
\|belā: hayır \| men: kim \| esleme: teslim ederse \| vechehu: yüzünü \| lillahi: Allah'a \| ve huve: ve o \| muHsinun: işini güzel yaparak \| fe lehu: Zira onlar/onlarsa \| ecruhu: mükafatı \| ǐnde: yanındadır \| rabbihi: Rabbinin \| ve lā: ve yoktur \| ḣavfun: korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: ve yoktur \| hum: onlara \| yeHzenūne: üzülmek \| (2:112)
\|ve ḳāleti: ve dediler ki \| l-yehūdu: Yahudiler \| leyseti: değiller \| n-neSārā: Hıristiyanlar \| ǎlā: üzerinde \| şey'in: bir şey (temel) \| ve ḳāleti: ve dediler ki \| n-neSārā: Hıristiyanlar da \| leyseti: değildirler \| l-yehūdu: Yahudiler \| ǎlā: üzerinde \| şey'in: bir şey (temel) \| vehum: oysa onlar \| yetlūne: okuyorlar \| l-kitābe: Kitabı \| keƶālike: böylece \| ḳāle: söylediler \| elleƶīne: kimseler \| lā: \| yeǎ'lemūne: bilmeyen(ler) \| miṧle: benzerini \| ḳavlihim: onların sözlerinin \| fallahu: artık Allah \| yeHkumu: hüküm verecektir \| beynehum: aralarında \| yevme: günü \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| fīmā: şey hakkında \| kānū: oldukları \| fīhi: onda \| yeḣtelifūne: ihtilaf halinde \| (2:113)
\|ve men: ve kim olabilir \| eZlemu: daha zalim \| mimmen: kimseden \| meneǎ: men eden \| mesācide: mescidlerinde \| llahi: Allah'ın \| en: \| yuƶkera: anılmasına \| fīhā: içinde \| ismuhu: isminin \| ve seǎā: ve çalışandan \| fī: \| ḣarābihā: onların harabolmasına \| ulāike: işte \| mā: yoktur \| kāne: olmaları \| lehum: onlar için \| en: \| yedḣulūhā: girmeleri \| illā: dışında \| ḣāifīne: korka korka \| lehum: onlar için vardır \| fī: \| d-dunyā: dünyada \| ḣizyun: rezillik \| ve lehum: ve Onların \| fī: \| l-āḣirati: ahirette \| ǎƶābun: azap \| ǎZīmun: büyük bir \| (2:114)
\|velillahi: ve Allah'ındır \| l-meşriḳu: doğu da \| velmeğribu: batı da \| feeynemā: nereye \| tuvellū: dönerseniz \| feṧemme: oradadır \| vechu: yüzü (zatı) \| llahi: Allah'ın \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah'(ın) \| vāsiǔn: (rahmeti ve ni'meti) boldur \| ǎlīmun: (her şeyi) bilendir \| (2:115)
\|ve ḳālū: ve dediler ki \| tteḣaƶe: edindi \| llahu: Allah \| veleden: çocuk \| subHānehu: O yücedir \| bel: bilakis \| lehu: onundur \| mā: ne varsa \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| vel'erDi: ve yerde \| kullun: hepsi \| lehu: O'na \| ḳānitūne: boyun eğmiştir \| (2:116)
\|bedīǔ: (O) yaratıcısıdır \| s-semāvāti: göklerin \| vel'erDi: ve yerin \| ve iƶā: zaman \| ḳaDā: hükmettiği \| emran: bir işe (şeye) \| feinnemā: şüphesiz sadece \| yeḳūlu: der \| lehu: ona \| kun: ol \| fe yekūnu: hemen oluverir \| (2:117)
\|ve ḳāle: dediler ki \| elleƶīne: kimseler \| lā: \| yeǎ'lemūne: bilmeyen(ler) \| levlā: değil miydi? \| yukellimunā: bizimle konuşmalı \| llahu: Allah \| ev: ya da \| te'tīnā: bize gelmeli \| āyetun: bir ayet (mu'cize) \| keƶālike: işte böyle \| ḳāle: söyle(mişler)di \| elleƶīne: kimseler \| min: \| ḳablihim: onlardan önceki(ler de) \| miṧle: benzerini \| ḳavlihim: onların dediklerinin \| teşābehet: birbirine benzedi \| ḳulūbuhum: kalbleri \| ḳad: elbette \| beyyennā: iyice açıkladık \| l-āyāti: ayetleri \| liḳavmin: kavimler için \| yūḳinūne: bilmek isteyen \| (2:118)
\|innā: doğrusu biz \| erselnāke: seni gönderdik \| bil-Haḳḳi: gerçekle \| beşīran: müjdeleyici \| ve neƶīran: ve uyarıcı olarak \| ve lā: değilsin \| tuselu: sen sorumlu \| ǎn: \| eSHābi: halkından \| l-ceHīmi: cehennem \| (2:119)
\|velen: ve olmazlar \| terDā: razı \| ǎnke: senden \| l-yehūdu: (ne) yahudiler \| ve lā: (ne de) \| n-neSārā: hıristiyanlar \| Hattā: kadar \| tettebiǎ: sen uyuncaya \| milletehum: onların milletine (dinine) \| ḳul: de ki \| inne: şüphesiz \| hudā: hidayeti \| llahi: Allah'ın \| huve: odur \| l-hudā: asıl doğru yol \| veleini: eğer \| ttebeǎ'te: uyarsan \| ehvā'ehum: onların arzularına \| beǎ'de: sonra \| lleƶī: \| cā'eke: sana gelen \| mine: -den \| l-ǐlmi: ilim- \| mā: yoktur \| leke: sana \| mine: \| llahi: Allah'tan \| min: hiç \| veliyyin: bir dost \| ve lā: ve hiç \| neSīrin: bir yardımcı \| (2:120)
\|elleƶīne: kimseler \| āteynāhumu: kendilerine verdiğimiz \| l-kitābe: Kitabı \| yetlūnehu: onu okuyanlar \| Haḳḳa: doğru bir \| tilāvetihi: okuyuşla \| ulāike: işte onlar \| yu'minūne: inananlardır \| bihi: ona \| ve men: ve kim \| yekfur: inkar ederse \| bihi: onu \| feulāike: işte \| humu: onlar \| l-ḣāsirūne: ziyana uğrayanlardır \| (2:121)
\|yā: EY/HEY/AH \| benī: Çocuklar \| isrāīle: İsrail \| ƶkurū: hatırlayın \| niǎ'metiye: ni'meti \| lletī: \| en'ǎmtu: verdiğim \| ǎleykum: size \| ve ennī: gerçekten \| feDDeltukum: sizi üstün kıldığımı \| ǎlā: üzerine \| l-ǎālemīne: alemler \| (2:122)
\|vetteḳū: sakının \| yevmen: şu günden (ki) \| lā: \| teczī: cezasını çekmez \| nefsun: kimse \| ǎn: \| nefsin: kimsenin \| şey'en: bir şeyle \| ve lā: \| yuḳbelu: ve kabul edilmez \| minhā: ondan \| ǎdlun: fidye \| ve lā: \| tenfeǔhā: ona fayda vermez \| şefāǎtun: şefaat \| ve lā: \| hum: onlara \| yunSarūne: yardım da edilmez \| (2:123)
\|ve iƶi: zaman \| btelā: imtihan ettiği \| ibrāhīme: İbrahim'i \| rabbuhu: Rabbi \| bikelimātin: kelimelerle \| fe etemmehunne: o da onları tamamlamıştı \| ḳāle: (Allah) dedi ki \| innī: şüphesiz ben \| cāǐluke: seni yapacağım \| linnāsi: insanlar için \| imāmen: önder \| ḳāle: (İbrahim) dedi ki \| ve min: -dan da \| ƶurrīyetī: benim soyum- \| ḳāle: buyurdu \| lā: \| yenālu: ulaşmaz \| ǎhdī: ahdim \| Z-Zālimīne: zalimlere \| (2:124)
\|ve iƶ: hani \| ceǎlnā: biz kıldık \| l-beyte: Yapı \| meṧābeten: toplanma yeri \| linnāsi: insanlara \| ve emnen: ve güven yeri \| vetteḣiƶū: siz de edinin \| min: -ından \| meḳāmi: makam- \| ibrāhīme: İbrahim'in \| muSallen: destekleyen/destekleyici \| ve ǎhidnā: ve emretmiştik \| ilā: \| ibrāhīme: İbrahim'e \| ve ismāǐyle: ve İsma'il'e \| en: Kİ \| Tahhirā: -temizlemek \| beytiye: Yapıları \| liTTāifīne: tavaf edenler için \| vel'ǎākifīne: ibadete kapananlar \| ve rrukkeǐ: ve rüku edenler \| s-sucūdi: secde edenler \| (2:125)
\|ve iƶ: ve hani \| ḳāle: demişti ki \| ibrāhīmu: İbrahim \| rabbi: Rabbim \| c'ǎl: kıl \| hāƶā: bu \| beleden: şehri \| āminen: güvenli \| verzuḳ: ve rızıklandır \| ehlehu: halkını \| mine: \| ṧ-ṧemerāti: ürünlerle \| men: kimseleri \| āmene: inanan \| minhum: onlardan \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ḳāle: (Rabbi) buyurdu ki \| ve men: kimseyi \| kefera: inkar eden \| feumettiǔhu: onu geçindiririm \| ḳalīlen: az bir (süre) \| ṧumme: sonra \| eDTarruhu: onu mahkum ederim \| ilā: \| ǎƶābi: azabına \| n-nāri: cehennem \| ve bi'se: ve ne kötü \| l-meSīru: dönüş yeridir \| (2:126)
\|ve iƶ: ve zaman \| yerfeǔ: yükselttiği \| ibrāhīmu: İbrahim \| l-ḳavāǐde: temellendirdiği \| mine: -dan \| l-beyti: Yapı \| ve ismāǐylu: İsma'il'(le beraber) \| rabbenā: Rabbi'imiz \| teḳabbel: kabul buyur \| minnā: bizden \| inneke: kuşkusuz sen \| ente: (yalnız) sen \| s-semīǔ: işitensin \| l-ǎlīmu: bilensin \| (2:127)
\|rabbenā: Rabbimiz \| vec'ǎlnā: bizi yap \| muslimeyni: teslim olanlardan \| leke: sana \| ve min: \| ƶurriyyetinā: neslimizden de \| ummeten: bir ümmet (çıkar) \| muslimeten: teslim olan \| leke: sana \| ve erinā: ve bize göster \| menāsikenā: ibadet yollarımızı \| ve tub: ve tevbemizi kabul et \| ǎleynā: bizden \| inneke: şüphesiz sen \| ente: (ancak) sensin \| t-tevvābu: tevbeleri kabul eden \| r-raHīmu: çok merhametli olan \| (2:128)
\|rabbenā: Rabbimiz \| veb'ǎṧ: gönder \| fīhim: onlara \| rasūlen: bir elçi \| minhum: kendi içlerinden \| yetlū: okuyacak \| ǎleyhim: kendilerine \| āyātike: senin ayetlerini \| ve yuǎllimuhumu: ve onlara öğretecek \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve yuzekkīhim: ve onları temizleyecek \| inneke: şüphesiz sensin \| ente: yalnız sen \| l-ǎzīzu: Aziz olan \| l-Hakīmu: Hakim olan \| (2:129)
\|ve men: ve kim ki \| yerğabu: yüz çevirir \| ǎn: \| milleti: milletinden (dininden) \| ibrāhīme: İbrahim'in \| illā: başka \| men: kimseen \| sefihe: sefih kılan \| nefsehu: nefsini \| veleḳadi: Andolsun ki \| STafeynāhu: biz onu seçmiştik \| fī: \| d-dunyā: dünyada \| ve innehu: ve şüphesiz o \| fī: \| l-āḣirati: ahirette de \| lemine: \| S-SāliHīne: salihlerdendir \| (2:130)
\|iƶ: hani \| ḳāle: demişti \| lehu: ona \| rabbuhu: Rabbi \| eslim: İslam ol (teslim ol) \| ḳāle: dedi \| eslemtu: teslim oldum \| lirabbi: Rabbine \| l-ǎālemīne: alemlerin \| (2:131)
\|ve veSSā: ve vasiyyet etti \| bihā: bunu \| ibrāhīmu: İbrahim \| benīhi: kendi oğullarına \| ve yeǎ'ḳūbu: ve Ya'kub da \| yā: EY/HEY/AH \| benī: Çocuklar \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| STafā: seçti \| lekumu: sizin için \| d-dīne: bu dini \| felā: \| temūtunne: öyleyse ölmeyin \| illā: başka (bir şekilde) \| veentum: sizler \| muslimūne: müslümanlar olmaktan \| (2:132)
\|em: yoksa \| kuntum: siz \| şuhedā'e: şahit miydiniz \| iƶ: zaman \| HaDera: geldiği \| yeǎ'ḳūbe: Ya'kub'a \| l-mevtu: ölüm hali \| iƶ: o zaman \| ḳāle: (Ya'kub) dedi ki \| libenīhi: oğullarına \| mā: neye \| teǎ'budūne: kulluk edeceksiniz \| min: \| beǎ'dī: benden sonra \| ḳālū: dediler ki \| neǎ'budu: kulluk edeceğiz \| ilāheke: senin tanrına \| ve ilāhe: ve tanrısına \| ābāike: ataların \| ibrāhīme: İbrahim \| ve ismāǐyle: ve İsma'il \| ve isHāḳa: ve İshak'ın \| ilāhen: Tanrı'sına \| vāHiden: tek \| ve neHnu: ve biz \| lehu: O'na \| muslimūne: teslim olanlarız \| (2:133)
\|tilke: onlar \| ummetun: bir ümmetti \| ḳad: elbette \| ḣalet: gelip geçti \| lehā: kendilerine \| mā: şeyler \| kesebet: onların kazandıkları \| velekum: size aittir \| mā: şeyler \| kesebtum: sizin kazandıklarınız \| ve lā: \| tuselūne: siz sorulmazsınız \| ǎmmā: şeyden \| kānū: oldukları \| yeǎ'melūne: onların yapıyor \| (2:134)
\|ve ḳālū: ve dediler \| kūnū: olun ki \| hūden: Yahudi \| ev: veya \| neSārā: hıristiyan \| tehtedū: doğru yolu bulasınız \| ḳul: de ki \| bel: bilakis (uyarız) \| millete: milletine (dinine) \| ibrāhīme: İbrahim'in \| Hanīfen: hanif \| ve mā: \| kāne: O değildi \| mine: \| l-muşrikīne: ortak koşanlardan \| (2:135)
\|ḳūlū: deyin \| āmennā: inandık \| billahi: Allah'a \| ve mā: ve şeye \| unzile: indirilen \| ileynā: bize \| ve mā: ve şeye \| unzile: indirilen \| ilā: \| ibrāhīme: İbrahim'e \| ve ismāǐyle: ve İsma'il'e \| ve isHāḳa: ve İshak'a \| ve yeǎ'ḳūbe: ve Ya'kub'a \| vel'esbāTi: ve torunlarına \| ve mā: ve şeye \| ūtiye: verilen \| mūsā: Musa'ya \| ve ǐysā: ve Îsa'ya \| ve mā: ve şeye \| ūtiye: verilen \| n-nebiyyūne: peygamberlere \| min: -nden \| rabbihim: rableri- \| lā: \| nuferriḳu: ayırım yapmayız \| beyne: arasında \| eHadin: hiçbiri \| minhum: onların \| ve neHnu: ve biz \| lehu: O'na \| muslimūne: teslim olanlarız \| (2:136)
\|fein: eğer \| āmenū: iman ederlerse \| bimiṧli: gibi \| mā: \| āmentum: sizin iman ettiğiniz \| bihi: ona \| feḳadi: elbette \| htedev: doğru yolu bulmuş olurlar \| vein: eğer \| tevellev: dönerlerse \| feinnemā: mutlaka \| hum: onlar \| fī: içine \| şiḳāḳin: anlaşmazlık (düşerler) \| feseyekfīkehumu: onlara karşı sana yeter \| llahu: Allah \| ve huve: ve O \| s-semīǔ: işitendir \| l-ǎlīmu: bilendir \| (2:137)
\|Sibğate: boyası (ile boyan) \| llahi: Allah'ın \| ve men: ve kimdir \| eHsenu: daha güzeli \| mine: -'tan \| llahi: Allah- \| Sibğaten: boyası \| ve neHnu: ve biz ancak \| lehu: O'na \| ǎābidūne: kulluk ederiz \| (2:138)
\|ḳul: söyle (onlara) \| etuHāccūnenā: bizimle tartışıyor musunuz? \| fī: hakkında \| llahi: Allah \| vehuve: O iken \| rabbunā: bizim de Rabbimiz \| ve rabbukum: sizin de Rabbiniz \| velenā: bizimdir \| eǎ'mālunā: bizim yaptıklarımız \| velekum: sizindir \| eǎ'mālukum: sizin yaptıklarınız \| ve neHnu: ve biz \| lehu: O'na \| muḣliSūne: gönülden bağlananlarız \| (2:139)
\|em: yoksa \| teḳūlūne: söylüyor(mu)sunuz \| inne: şüphesiz \| ibrāhīme: İbrahim \| ve ismāǐyle: ve İsma'il \| ve isHāḳa: ve İshak \| ve yeǎ'ḳūbe: ve Ya'kub \| vel'esbāTa: ve torunlarının \| kānū: olduklarını \| hūden: yahudi \| ev: yahut \| neSārā: hıristiyan \| ḳul: de ki \| eentum: siz mi \| eǎ'lemu: daha iyi bilirsiniz \| emi: yoksa \| llahu: Allah (mı) \| ve men: ve kimdir \| eZlemu: daha zalim \| mimmen: kimseden \| keteme: gizleyen \| şehādeten: şahitliği \| ǐndehu: yanında bulunan \| mine: tarafından \| llahi: Allah \| ve mā: ve değildir \| llahu: Allah \| biğāfilin: gafil \| ǎmmā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| (2:140)
\|tilke: İşte onlar \| ummetun: bir ümmetti \| ḳad: ki \| ḣalet: gelip geçti \| lehā: onlarındır \| mā: şeyler \| kesebet: kazandıkları \| velekum: ve sizindir \| mā: şeyler \| kesebtum: sizin kazandıklarınız \| ve lā: \| tuselūne: sorulmazsınız \| ǎmmā: şeylerden \| kānū: oldukları \| yeǎ'melūne: onların yapıyor \| (2:141)
\|seyeḳūlu: diyecekler ki \| s-sufehā'u: bazı beyinsizler \| mine: -dan \| n-nāsi: insanlar- \| mā: nedir \| vellāhum: onları çeviren \| ǎn: -nden \| ḳibletihimu: kıbleleri- \| lletī: o ki \| kānū: bulunurlar \| ǎleyhā: üzerinde \| ḳul: de ki \| lillahi: Allah'ındır \| l-meşriḳu: doğu \| velmeğribu: ve batı \| yehdī: O iletir \| men: kimseyi \| yeşā'u: dilediğini (dileyeni) \| ilā: -a \| SirāTin: yol- \| musteḳīmin: doğru \| (2:142)
\|ve keƶālike: ve böylece \| ceǎlnākum: sizi kıldık \| ummeten: bir ümmet \| veseTen: vasat \| litekūnū: olmanız için \| şuhedā'e: şahit \| ǎlā: -a \| n-nāsi: insanlar- \| ve yekūne: ve olması için \| r-rasūlu: rasulün (de) \| ǎleykum: size \| şehīden: şahit \| ve mā: \| ceǎlnā: ve yap(ma)dık \| l-ḳiblete: bir kıble \| lletī: \| kunte: olduğunuzu \| ǎleyhā: üzerinde \| illā: sadece (yaptık) \| lineǎ'leme: bilmek için \| men: kimseyi \| yettebiǔ: uyan \| r-rasūle: Elçi'ye \| mimmen: kimseden \| yenḳalibu: geriye dönen \| ǎlā: üzerinde \| ǎḳibeyhi: ökçesi \| ve in: ve elbette \| kānet: \| lekebīraten: ağır gelir \| illā: başkasına \| ǎlā: \| elleƶīne: kimseye \| hedā: yol gösterdiği \| llahu: Allah'ın \| ve mā: değildir \| kāne: \| llahu: Allah \| liyuDiyǎ: zayi edecek \| īmānekum: sizin imanınızı \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bin-nāsi: insanlara \| lera'ūfun: şefkatlidir \| raHīmun: merhametlidir \| (2:143)
\|ḳad: elbette \| nerā: görüyoruz \| teḳallube: çevrilip durduğunu \| vechike: yüzünün \| fī: doğru \| s-semāi: göğe \| felenuvelliyenneke: elbette seni döndüreceğiz \| ḳibleten: bir kıbleye \| terDāhā: hoşlanacağın \| fevelli: (Bundan böyle) çevir \| vecheke: yüzünü \| şeTra: tarafına \| l-mescidi: Mescid-i \| l-Harāmi: Haram'a \| ve Hayṧu: ve nerede \| mā: \| kuntum: olursanız \| fevellū: çevirin \| vucūhekum: yüzlerinizi \| şeTrahu: o yöne \| ve inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| ūtū: verilen \| l-kitābe: kitap \| leyeǎ'lemūne: elbette bilirler \| ennehu: bunun \| l-Haḳḳu: bir gerçek olduğunu \| min: -nden \| rabbihim: Rableri- \| ve mā: değildir \| llahu: Allah \| biğāfilin: habersiz \| ǎmmā: -ndan \| yeǎ'melūne: onların yaptıkları- \| (2:144)
\|velein: ve eğer \| eteyte: sen getirsen \| elleƶīne: kimselere \| ūtū: verilen \| l-kitābe: Kitap \| bikulli: her türlü \| āyetin: ayeti \| mā: değildir \| tebiǔ: uyacak \| ḳibleteke: senin kıblene \| ve mā: ve değilsin \| ente: sen (de) \| bitābiǐn: uyacak \| ḳibletehum: onların kıblesine \| ve mā: ve değildir \| beǎ'Duhum: onların bazısı \| bitābiǐn: uymazlar \| ḳiblete: kıblesine \| beǎ'Din: diğerlerinin \| veleini: ve eğer \| ttebeǎ'te: uyarsan \| ehvā'ehum: onların keyiflerine \| min: -den \| beǎ'di: sonra \| mā: şey(den) \| cā'eke: sana gelen \| mine: -den \| l-ǐlmi: ilim- \| inneke: şüphesiz sen \| iƶen: o takdirde \| lemine: -den (olursun) \| Z-Zālimīne: zalimler- \| (2:145)
\|elleƶīne: kimseler \| āteynāhumu: kendilerine verdiğimiz \| l-kitābe: Kitap \| yeǎ'rifūnehu: onu tanırlar \| kemā: gibi \| yeǎ'rifūne: tanıdıkları \| ebnā'ehum: oğullarını \| ve inne: ve (yine) elbette \| ferīḳan: bir grup \| minhum: onlardan \| leyektumūne: gizlerler \| l-Haḳḳa: gerçeği \| vehum: onlar \| yeǎ'lemūne: bildikleri (halde) \| (2:146)
\|El-Haḳḳu: Gerçek \| min: -dendir \| rabbike: Rabbin- \| felā: \| tekūnenne: artık olma \| mine: -dan \| l-mumterīne: kuşkulananlar- \| (2:147)
\|velikullin: her (ümmetin) vardır \| vichetun: bir yönü \| huve: o(nun) \| muvellīhā: yöneldiği \| festebiḳū: O halde koşun \| l-ḣayrāti: hayır işlerine \| eyne: nerede \| mā: \| tekūnū: olsanız \| ye'ti: getirir \| bikumu: sizi \| llahu: Allah \| cemīǎn: bir araya \| inne: kuşkusuz \| llahe: Allah \| ǎlā: üzerine \| kulli: her \| şey'in: şey \| ḳadīrun: kadirdir \| (2:148)
\|ve min: ve \| Hayṧu: nereden \| ḣaracte: çıkarsan (yola) \| fevelli: çevir \| vecheke: yüzünü \| şeTra: tarafına \| l-mescidi: Mescid-i \| l-Harāmi: Haram \| ve innehu: bu elbette \| lelHaḳḳu: bir gerçektir \| min: -den \| rabbike: Rabbin- \| ve mā: ve değildir \| llahu: Allah \| biğāfilin: habersiz \| ǎmmā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| (2:149)
\|ve min: ve \| Hayṧu: nereden \| ḣaracte: çıkarsan (yola) \| fevelli: çevir \| vecheke: yüzünü \| şeTra: doğru \| l-mescidi: Mescid-i \| l-Harāmi: Haram'a \| ve Hayṧu: ve nerede \| mā: \| kuntum: olursanız \| fevellū: çevirin \| vucūhekum: yüzünüzü \| şeTrahu: o yana \| liellā: diye \| yekūne: olmasın \| linnāsi: hiç kimsenin \| ǎleykum: aleyhinizde \| Huccetun: bir delili \| illā: başkasının \| elleƶīne: kimselerden \| Zelemū: zalim olan \| minhum: onlardan \| felā: \| teḣşevhum: onlardan çekinmeyin \| veḣşevnī: benden çekinin \| veliutimme: ve tamamlayayım \| niǎ'metī: ni'metimi \| ǎleykum: size \| veleǎllekum: umulur ki \| tehtedūne: hidayete erersiniz \| (2:150)
\|kemā: gibi \| erselnā: gönderdiğimiz \| fīkum: kendi içinizden \| rasūlen: bir Elçi \| minkum: sizden olan \| yetlū: okuyan \| ǎleykum: size \| āyātinā: ayetlerimizi \| ve yuzekkīkum: ve sizi temizleyen \| ve yuǎllimukumu: ve size öğreten \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve yuǎllimukum: ve size öğreten \| mā: şeyleri \| lem: \| tekūnū: olduğunuz \| teǎ'lemūne: bilmiyor \| (2:151)
\|feƶkurūnī: Öyle ise beni anın \| eƶkurkum: ben de sizi anayım \| veşkurū: ve şükredin \| lī: bana \| ve lā: ve \| tekfurūni: inkar etmeyin \| (2:152)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: -kimseler \| āmenū: inanan / doğrulayan \| steǐynū: umun / bekleyin \| biS-Sabri: sabırla \| ve SSalāti: ve SaLâT'le / destekle \| inne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| meǎ: beraberdir \| S-Sābirīne: sabredenlerle \| (2:153)
\|ve lā: \| teḳūlū: demeyin \| limen: kimselere \| yuḳtelu: öldürülen \| fī: -nda \| sebīli: yolu- \| llahi: Allah \| emvātun: ölüdürler \| bel: bilakis \| eHyā'un: onlar diridirler \| velākin: ama \| lā: olmazsınız \| teş'ǔrūne: siz farkında \| (2:154)
\|velenebluvennekum: andolsun sizi imtihan edeceğiz \| bişey'in: şeylerle \| mine: (gibi) \| l-ḣavfi: korku \| velcūǐ: ve açlık \| ve neḳSin: ve noksanlığı \| mine: \| l-emvāli: mallarınızın \| vel'enfusi: ve canlarınızın \| veṧṧemerāti: ve ürünlerinizin \| vebeşşiri: ve müjdele \| S-Sābirīne: sabredenleri \| (2:155)
\|elleƶīne: onlar ki \| iƶā: zaman \| eSābethum: onlara eriştiği \| muSībetun: bir bela \| ḳālū: derler \| innā: şüphesiz biz \| lillahi: Allah içiniz \| ve innā: ve şüphesiz biz \| ileyhi: O'na \| rāciǔne: döneceğiz \| (2:156)
\|ulāike: İşte \| ǎleyhim: onlaradır \| Salevātun: destek \| min: -nden \| rabbihim: Rableri- \| ve raHmetun: ve rahmet \| ve ulāike: ve işte \| humu: onlardır \| l-muhtedūne: doğru yolu bulanlar \| (2:157)
\|inne: şüphesiz \| S-Safā: Safa \| velmervete: ve Merve \| min: -ndandır \| şeǎāiri: nişanları \| llahi: Allah'ın \| femen: kim \| Hacce: hacceder \| l-beyte: Yapıyı \| evi: ya da \| ǎ'temera: ömre yaparsa \| felā: yoktur \| cunāHa: hiçbir günah \| ǎleyhi: kendisine \| en: \| yeTTavvefe: tavaf etmesinde \| bihimā: onları \| ve men: ve kim \| teTavveǎ: kendiliğinden yaparsa \| ḣayran: bir iyilik \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| şākirun: karşılığını verir \| ǎlīmun: (yaptığını) bilir \| (2:158)
\|inne: doğrusu \| elleƶīne: kimseler \| yektumūne: gizleyen \| mā: şeyleri \| enzelnā: indirdiğimiz \| mine: -den \| l-beyyināti: açık deliller- \| velhudā: ve hidayeti \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| beyyennāhu: biz açıkça belirttikten \| linnāsi: insanlara \| fī: \| l-kitābi: Kitapta \| ulāike: işte onlara \| yel'ǎnuhumu: la'net eder \| llahu: Allah \| ve yel'ǎnuhumu: ve la'net eder \| l-lāǐnūne: bütün la'net edebilenler \| (2:159)
\|illā: ancak hariç \| elleƶīne: (kimseler) \| tābū: tevbe edip \| ve eSleHū: uslananlar \| ve beyyenū: ve (gerçeği) açıklayanlar \| feulāike: işte onlar \| etūbu: tevbelerini kabul ederim \| ǎleyhim: onların \| ve enā: çünkü ben \| t-tevvābu: tevbeyi çok kabul edenim \| r-raHīmu: çok esirgeyenim \| (2:160)
\|inne: doğrusu \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar edip te \| ve mātū: ölen \| vehum: ve onlar \| kuffārun: kafir olarak \| ulāike: işte \| ǎleyhim: onların üstünedir \| leǎ'netu: la'neti \| llahi: Allah'ın \| velmelāiketi: ve meleklerin \| ve nnāsi: ve insanların \| ecmeǐyne: tüm \| (2:161)
\|ḣālidīne: ebedi kalırlar \| fīhā: (la'net) içinde \| lā: \| yuḣaffefu: hafifletilmez \| ǎnhumu: onlardan \| l-ǎƶābu: azab \| ve lā: ve yoktur \| hum: onlara \| yunZerūne: gözetme \| (2:162)
\|ve ilāhukum: Tanrınız \| ilāhun: Tanrı'dır \| vāHidun: bir tek \| lā: yoktur \| ilāhe: tanrı \| illā: başka \| huve: O'ndan \| r-raHmānu: Rahman'dır \| r-raHīmu: Rahim'dir \| (2:163)
\|inne: şüphesiz \| fī: \| ḣalḳi: yaratılışında \| s-semāvāti: göklerin \| vel'erDi: ve yerin \| veḣtilāfi: ve değişmesinde \| l-leyli: gece \| ve nnehāri: ve gündüzün \| velfulki: ve gemilerde \| lletī: \| tecrī: taşıyıp giden \| fī: \| l-beHri: denizde \| bimā: şeyleri \| yenfeǔ: faydasına olan \| n-nāse: insanların \| ve mā: \| enzele: indirip \| llahu: Allah'ın \| mine: -ten \| s-semāi: gök- \| min: \| māin: su \| feeHyā: dirilterek \| bihi: onunla \| l-erDe: yeri \| beǎ'de: sonra \| mevtihā: öldükten \| ve beṧṧe: yaymasında \| fīhā: orada \| min: -ten \| kulli: her çeşit- \| dābbetin: canlıyı \| ve teSrīfi: ve evirip çevirmesinde \| r-riyāHi: rüzgarları \| ve sseHābi: ve bulutları \| l-museḣḣari: emre hazır bekleyen \| beyne: arasında \| s-semāi: yer \| vel'erDi: ve gök \| lāyātin: elbette deliller vardır \| liḳavmin: bir topluluk için \| yeǎ'ḳilūne: düşünen \| (2:164)
\|ve mine: -dan \| n-nāsi: İnsanlar- \| men: kimi \| yetteḣiƶu: tutar \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| endāden: eşler \| yuHibbūnehum: onları severler \| keHubbi: sever gibi \| llahi: Allah'ı \| velleƶīne: (kimseler) \| āmenū: inanan(lar) \| eşeddu: en çok \| Hubben: severler \| lillahi: Allah'ı \| velev: keşke \| yerā: görselerdi \| elleƶīne: (kimseler) \| Zelemū: zulmedenler \| iƶ: zaman \| yeravne: gördükleri \| l-ǎƶābe: azabı \| enne: gerçekten \| l-ḳuvvete: kuvvetin \| lillahi: Allah'a aittir \| cemīǎn: bütünüyle \| ve enne: ve gerçekten \| llahe: Allah'ın \| şedīdu: şiddetlidir \| l-ǎƶābi: azabı \| (2:165)
\|iƶ: işte \| teberrae: uzak durdular \| elleƶīne: kimseler \| ttubiǔ: uyulan \| mine: -den \| elleƶīne: kimseler- \| ttebeǔ: uyan \| ve raevu: gördüler \| l-ǎƶābe: azabı \| veteḳaTTaǎt: kesildi \| bihimu: onların \| l-esbābu: bağları \| (2:166)
\|ve ḳāle: ve şöyle dediler \| elleƶīne: kimseler \| ttebeǔ: uyan \| lev: keşke \| enne: \| lenā: bizim için (mümkün olsaydı) \| kerraten: bir dönüş (dünyaya) \| feneteberrae: uzak dursaydık \| minhum: onlardan \| kemā: gibi \| teberra'ū: uzak durdukları \| minnā: bizden \| keƶālike: böylece \| yurīhimu: onlara gösterir \| llahu: Allah \| eǎ'mālehum: bütün fiillerini \| Haserātin: hasretler (pişmanlık kaynağı olarak) \| ǎleyhim: onlara \| ve mā: ve değildir \| hum: onlar \| biḣāricīne: çıkacak \| mine: -ten \| n-nāri: ateş- \| (2:167)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| kulū: yeyin \| mimmā: şeylerden \| fī: bulunan \| l-erDi: yeryüzünde \| Halālen: helal \| Tayyiben: temiz \| ve lā: \| tettebiǔ: ve izlemeyin \| ḣuTuvāti: adımlarını \| ş-şeyTāni: şeytanın \| innehu: çünkü o \| lekum: sizin \| ǎduvvun: düşmanınızdır \| mubīnun: apaçık \| (2:168)
\|innemā: daima \| ye'murukum: O size emreder \| bis-sū'i: kötülük \| velfeHşā'i: ve hayasızlığı \| ve en: \| teḳūlū: ve söylemenizi \| ǎlā: hakkında \| llahi: Allah \| mā: şeyleri \| lā: \| teǎ'lemūne: bilmediğiniz \| (2:169)
\|ve iƶā: zaman \| ḳīle: dendiği \| lehumu: onlara \| ttebiǔ: uyun \| mā: şeye \| enzele: indirdiği \| llahu: Allah'ın \| ḳālū: derler \| bel: hayır bilakis \| nettebiǔ: uyarız \| mā: şeye (yola) \| elfeynā: biz bulduğumuz \| ǎleyhi: üzerinde \| ābā'enā: atalarımızı \| evelev: -da mı? \| kāne: olsalar- \| ābā'uhum: onların ataları \| lā: \| yeǎ'ḳilūne: düşünmeyen \| şey'en: bir şey \| ve lā: \| yehtedūne: ve doğru yolu bulamayan \| (2:170)
\|ve meṧelu: durumu \| elleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden \| kemeṧeli: haline benzer \| lleƶī: kimsenin \| yen'ǐḳu: haykıran \| bimā: şeylere(hayvanlara) \| lā: \| yesmeǔ: bir şey işitmeyen \| illā: başka \| duǎā'en: çağırmadan \| ve nidā'en: ve bağırtıdan \| Summun: sağırdırlar \| bukmun: dilsizdirler \| ǔmyun: kördürler \| fehum: onun için onlar \| lā: \| yeǎ'ḳilūne: düşünmezler \| (2:171)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inananlar \| kulū: yeyin \| min: -nden \| Tayyibāti: iyileri- \| mā: ne ki \| razeḳnākum: size rızık olarak verdik \| veşkurū: ve şükredin \| lillahi: Allah'a \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| iyyāhu: yalnızca ona \| teǎ'budūne: (ona) tapıyor \| (2:172)
\|innemā: şüphesiz \| Harrame: haram kıldı \| ǎleykumu: size \| l-meytete: leş \| ve ddeme: ve kan \| veleHme: ve etini \| l-ḣinzīri: domuz \| ve mā: ve şeyleri \| uhille: kesilen \| bihi: adına \| liğayri: başkası \| llahi: Allah'tan \| femeni: ama kim \| DTurra: mecbur kalırsa \| ğayra: -maksızın \| bāğin: saldır- \| ve lā: \| ǎādin: ve sınırı aşmaksızın \| felā: yoktur \| iṧme: günah \| ǎleyhi: ona \| inne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| ğafūrun: çok bağışlayandır \| raHīmun: çok esirgeyendir \| (2:173)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| yektumūne: gizleyen \| mā: bir şey \| enzele: indirdiği \| llahu: Allah'ın \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| ve yeşterūne: ve satanlar \| bihi: onu \| ṧemenen: paraya \| ḳalīlen: azıcık \| ulāike: işte onlar \| mā: bir şey \| ye'kulūne: yemezler \| fī: -na \| buTūnihim: karınları- \| illā: başka \| n-nāra: ateşten \| ve lā: \| yukellimuhumu: onlara konuşmayacak \| llahu: Allah \| yevme: günü \| l-ḳiyāmeti: Kıyamet \| ve lā: \| yuzekkīhim: ve onları temizlemeyecektir \| ve lehum: ve Onların \| ǎƶābun: bir azab \| elīmun: acıklı \| (2:174)
\|ulāike: onlar \| elleƶīne: kimselerdir \| şteravu: satın alan \| D-Delālete: sapıklığı \| bil-hudā: hidayet karşılığında \| vel'ǎƶābe: ve azab \| bil-meğfirati: mağfiret karşılığında \| femā: ne kadar \| eSberahum: cesaretlidirler \| ǎlā: karşı \| n-nāri: ateşe \| (2:175)
\|ƶālike: işte böyle \| bienne: gerçekten \| llahe: Allah \| nezzele: indirmiştir \| l-kitābe: Kitabı \| bil-Haḳḳi: hak olarak \| ve inne: ve elbette \| elleƶīne: kimseler \| ḣtelefū: ayrılığa düşen \| fī: -ta \| l-kitābi: Kitap- \| lefī: içindedirler \| şiḳāḳin: anlaşmazlık \| beǐydin: derin bir \| (2:176)
\|leyse: değildir \| l-birra: iyilik \| en: \| tuvellū: çevirmeniz \| vucūhekum: yüzlerinizi \| ḳibele: tarafına \| l-meşriḳi: doğu \| velmeğribi: ve batı \| velākinne: fakat \| l-birra: iyilik \| men: kişinin \| āmene: inanmasıdır \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| velmelāiketi: ve meleklere \| velkitābi: ve Kitaba \| ve nnebiyyīne: ve peygamberlere \| ve ātā: ve vermesidir \| l-māle: malını \| ǎlā: \| Hubbihi: sevdiği \| ƶevī: \| l-ḳurbā: garibe \| velyetāmā: ve yetime \| velmesākīne: ve miskine \| vebne: ve -çocuğuna \| s-sebīli: sokak / yol \| ve ssāilīne: ve dilenciye \| ve fī: ve \| r-riḳābi: ezilene / kölelere \| ve eḳāme: ve doğrulun \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātā: ve verin \| z-zekāte: zekatı \| velmūfūne: ve uygula \| biǎhdihim: andlaşmalarını \| iƶā: -zaman \| ǎāhedū: andlaştıkları \| ve SSābirīne: ve sabrettikleri \| fī: -nda / içinde \| l-be'sā'i: sıkıntı \| ve DDerrā'i: ve hastalık \| ve Hīne: ve hali \| l-be'si: gerginlik / stres \| ulāike: işte \| elleƶīne: kimseler \| Sadeḳū: Sadık / Bağlı \| ve ulāike: ve işte \| humu: onlardır \| l-mutteḳūne: erdemlenen / muttaki \| (2:177)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: - kimseler \| āmenū: doğrulayan / iman eden \| kutibe: farz kılındı \| ǎleykumu: size \| l-ḳiSāSu: kısas \| fī: \| l-ḳatlā: öldürmelerde \| l-Hurru: hür \| bil-Hurri: hür ile \| vel'ǎbdu: köle \| bil-ǎbdi: köle ile \| vel'unṧā: kadın \| bil-unṧā: kadın ile \| femen: kimse \| ǔfiye: affedilen \| lehu: kendisi \| min: tarafından \| eḣīhi: kardeşi \| şey'un: bir şey \| fettibāǔn: artık uymalıdır \| bil-meǎ'rūfi: örfe \| veedā'un: ve (diyeti) ödemelidir \| ileyhi: ona \| biiHsānin: güzelce \| ƶālike: bu \| teḣfīfun: bir hafifletme \| min: tarafından \| rabbikum: Rabbiniz \| ve raHmetun: ve rahmettir \| femeni: artk kim \| ǎ'tedā: haddi aşarsa \| beǎ'de: sonra \| ƶālike: bundan \| fe lehu: Zira onlar/onlarsa \| ǎƶābun: bir azab \| elīmun: acıklı \| (2:178)
\|velekum: ve sizin için vardır \| fī: \| l-ḳiSāSi: kısasta \| Hayātun: hayat \| yā: EY/HEY/AH \| ūlī: sahipleri \| l-elbābi: akıl/anlayış \| leǎllekum: böylece \| tetteḳūne: korunursunuz \| (2:179)
\|kutibe: yazıldı (farz kılındı) \| ǎleykum: size \| iƶā: zaman \| HaDera: geldiği \| eHadekumu: birinize \| l-mevtu: ölüm \| in: eğer \| terake: bırakacaksa \| ḣayran: bir hayır (mal) \| l-veSiyyetu: vasiyyet etmek \| lilvālideyni: anaya babaya \| vel'eḳrabīne: ve yakınlara \| bil-meǎ'rūfi: uygun bir biçimde \| Haḳḳan: bir haktır (borçtur) \| ǎlā: üzerine \| l-mutteḳīne: muttakiler \| (2:180)
\|femen: artık kim \| beddelehu: (vasiyyeti) değiştirirse \| beǎ'demā: sonra bir şey \| semiǎhu: işittikten \| feinnemā: elbette \| iṧmuhu: günahı \| ǎlā: üzerinedir \| elleƶīne: kimselerin \| yubeddilūnehu: onu değiştiren \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| semīǔn: işitendir \| ǎlīmun: bilendir \| (2:181)
\|femen: her kim de \| ḣāfe: korkar da \| min: -den \| mūSin: vasiyyet eden- \| cenefen: hata(sından) \| ev: veya \| iṧmen: günah(ından) \| feeSleHa: ve düzeltirse \| beynehum: aralarını \| felā: yoktur \| iṧme: günah \| ǎleyhi: ona \| inne: elbette \| llahe: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| raHīmun: esirgeyendir \| (2:182)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden \| kutibe: yazıldı \| ǎleykumu: sizin üzerinize de \| S-Siyāmu: oruç \| kemā: gibi \| kutibe: yazıldığı \| ǎlā: üzerine \| elleƶīne: kimseler \| min: \| ḳablikum: sizden önceki(ler) \| leǎllekum: umulur ki siz \| tetteḳūne: korunursunuz \| (2:183)
\|eyyāmen: günlerdir \| meǎ'dūdātin: sayılı \| femen: kim \| kāne: olursa \| minkum: sizden \| merīDan: hasta \| ev: veya \| ǎlā: \| seferin: seferde \| feǐddetun: sayısınca tutar \| min: -de \| eyyāmin: günler- \| uḣara: başka \| ve ǎlā: ve (lazımdır) \| elleƶīne: kimselerin \| yuTīḳūnehu: ona (güç) dayanan(lar) \| fidyetun: fidye vermesi \| Taǎāmu: doyuracak \| miskīnin: bir yoksulu \| fe men: artık kim \| teTavveǎ: gönülden \| ḣayran: bir iyilik yaparsa \| fehuve: o \| ḣayrun: hayırlıdır \| lehu: kendisi için \| ve en: ve \| teSūmū: oruç tutmanız \| ḣayrun: daha hayırlıdır \| lekum: sizin için \| in: eğer \| kuntum: siz \| teǎ'lemūne: bilirseniz \| (2:184)
\|şehru: ayı \| rameDāne: ramazan \| lleƶī: ki \| unzile: indirilmiştir \| fīhi: onda \| l-ḳurānu: Kur'an \| huden: hidayet olarak \| linnāsi: insanlara \| ve beyyinātin: ve açıklayıcı \| mine: \| l-hudā: hidayeti \| velfurḳāni: doğruyu ve yanlışı ayırdetmeyi \| femen: kim \| şehide: şahit olursa \| minkumu: içinizden \| ş-şehra: o aya \| felyeSumhu: oruç tutsun \| ve men: kim \| kāne: olur \| merīDan: hasta \| ev: yahut \| ǎlā: üzere olursa \| seferin: sefer \| feǐddetun: sayısınca tutsun \| min: \| eyyāmin: günlerde \| uḣara: başka \| yurīdu: ister \| llahu: Allah \| bikumu: sizin için \| l-yusra: kolaylık \| ve lā: \| yurīdu: istemez \| bikumu: sizin için \| l-ǔsra: güçlük \| velitukmilū: ve tamamlamanızı (ister) \| l-ǐddete: sayıyı \| velitukebbirū: ve yüceltmenizi (ister) \| llahe: Allah'ı \| ǎlā: dolayı \| mā: \| hedākum: size doğru yolu gösterdiğinden \| veleǎllekum: ve umulur ki siz \| teşkurūne: şükredersiniz \| (2:185)
\|ve iƶā: ve ne zaman \| seeleke: sana sorar(lar)sa \| ǐbādī: kullarım \| ǎnnī: benden \| feinnī: şüphesiz ben \| ḳarībun: (onlara) yakınım \| ucību: karşılık veririm \| deǎ'vete: du'asına \| d-dāǐ: du'a edenin \| iƶā: zaman \| deǎāni: bana du'a ettiği \| felyestecībū: O halde onlar da karşılık versinler \| lī: bana \| velyu'minū: inansınlar ki \| bī: bana \| leǎllehum: böylece onlar \| yerşudūne: doğru yola erişirler \| (2:186)
\|uHille: helal kılındı \| lekum: size \| leylete: gecesi \| S-Siyāmi: oruç \| r-rafeṧu: yaklaşmak \| ilā: \| nisāikum: kadınlarınıza \| hunne: onlar \| libāsun: elbisenizdir \| lekum: sizin \| ve entum: ve siz de \| libāsun: elbisesisiniz \| lehunne: onların \| ǎlime: bildi \| llahu: Allah \| ennekum: gerçekten siz \| kuntum: olduğunuzu \| teḣtānūne: yazık ediyorsunuz \| enfusekum: kendinize \| fetābe: tevbenizi kabul etti \| ǎleykum: sizden \| ve ǎfā: ve affetti \| ǎnkum: sizi \| felāne: artık şimdi \| bāşirūhunne: onlara yaklaşın \| vebteğū: ve arayın \| mā: şeyleri \| ketebe: yaz(ıp takdir etmiş ol)duğu \| llahu: Allah'ın \| lekum: sizin için \| ve kulū: ve yiyin \| veşrabū: ve için \| Hattā: kadar \| yetebeyyene: ayırdelinceye \| lekumu: sizce \| l-ḣayTu: iplik \| l-ebyeDu: beyaz \| mine: -ten \| l-ḣayTi: iplik- \| l-esvedi: siyah \| mine: \| l-fecri: şafağın \| ṧumme: sonra \| etimmū: tamamlayın \| S-Siyāme: orucu \| ilā: dek \| l-leyli: gece (oluncaya) \| ve lā: \| tubāşirūhunne: (kadınlara) yaklaşmayın \| veentum: siz \| ǎākifūne: ibadete çekilmiş iken \| fī: \| l-mesācidi: mescidlerde \| tilke: bunlar \| Hudūdu: sınırlarıdır \| llahi: Allah'ın \| felā: \| teḳrabūhā: bunlara yaklaşmayın \| keƶālike: işte böyle \| yubeyyinu: açıklar ki \| llahu: Allah \| āyātihi: ayetlerini \| linnāsi: insanlara \| leǎllehum: umulur ki \| yetteḳūne: korunup sakınırlar \| (2:187)
\|ve lā: \| te'kulū: yemeyin \| emvālekum: mallarınızı \| beynekum: aranızda \| bil-bāTili: batıl (sebepler) ile \| ve tudlū: ve atmayın \| bihā: onları \| ilā: \| l-Hukkāmi: hakimler(in önün)e \| lite'kulū: yemeniz için \| ferīḳan: bir kısmını \| min: \| emvāli: mallarından \| n-nāsi: insanların \| bil-iṧmi: günah bir biçimde \| veentum: ve siz \| teǎ'lemūne: bildiğiniz halde \| (2:188)
\|yeselūneke: sana soruyorlar \| ǎni: \| l-ehilleti: hilallerden \| ḳul: de ki \| hiye: onlar \| mevāḳītu: vakit ölçüleridir \| linnāsi: insanlar için \| velHacci: ve hac \| veleyse: ve değildir \| l-birru: iyilik \| bien: \| te'tū: girmek \| l-buyūte: evlere \| min: -ndan \| Zuhūrihā: arkaları- \| velākinne: fakat \| l-birra: iyilik \| meni: kişinin \| tteḳā: takvasıdır \| ve'tū: ve girin \| l-buyūte: evlere \| min: -ndan \| ebvābihā: kapıları- \| vetteḳū: ve sakının \| llahe: Allah'tan \| leǎllekum: umulur ki \| tufliHūne: kurtuluşa erersiniz \| (2:189)
\|ve ḳātilū: ve savaşın \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| elleƶīne: kimselerle \| yuḳātilūnekum: sizinle savaşan(lar) \| ve lā: \| teǎ'tedū: aşırı gitmeyin \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| l-muǎ'tedīne: aşırı gidenleri \| (2:190)
\|veḳtulūhum: ve onları öldürün \| Hayṧu: nerede \| ṧeḳiftumūhum: yakalarsanız \| ve eḣricūhum: ve onları çıkarın \| min: \| Hayṧu: yer(Mekke)den \| eḣracūkum: sizi çıkardıkları \| velfitnetu: ve fitne \| eşeddu: daha kötüdür \| mine: -ten \| l-ḳatli: adam öldürmek- \| ve lā: \| tuḳātilūhum: onlarla savaşmayın \| ǐnde: yanında \| l-mescidi: Mescid-i \| l-Harāmi: Haram \| Hattā: kadar \| yuḳātilūkum: sizinle savaşıncaya \| fīhi: orada \| fein: fakat eğer \| ḳātelūkum: onlar sizinle savaşırlarsa \| feḳtulūhum: hemen onları öldürün \| keƶālike: böyledir \| cezā'u: cezası \| l-kāfirīne: kafirlerin \| (2:191)
\|feini: eğer \| ntehev: (saldırılarına) son verirlerse \| feinne: gerçekten \| llahe: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| raHīmun: esirgeyendir \| (2:192)
\|ve ḳātilūhum: onlarla savaşın \| Hattā: kadar \| lā: \| tekūne: kalmayıncaya \| fitnetun: fitne \| ve yekūne: ve oluncaya (kadar) \| d-dīnu: din \| lillahi: Allah'ın \| feini: eğer \| ntehev: (saldırılarına) son verirlerse \| felā: artık olmaz \| ǔdvāne: düşmanlık \| illā: başkasına \| ǎlā: -den \| Z-Zālimīne: zalimler- \| (2:193)
\|Eş-şehru: ayı \| l-Harāmu: haram \| biş-şehri: aya karşılıktır \| l-Harāmi: haram \| velHurumātu: ve hürmetler \| ḳiSāSun: karşılıklıdır \| femeni: kim \| ǎ'tedā: saldırırsa \| ǎleykum: size \| feǎ'tedū: siz de saldırın \| ǎleyhi: ona \| bimiṧli: gibi \| mā: \| ǎ'tedā: saldırdığı \| ǎleykum: size \| vetteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: bilin ki \| enne: gerçekten \| llahe: Allah \| meǎ: beraberdir \| l-mutteḳīne: muttakilerle \| (2:194)
\|ve enfiḳū: infak edin \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| ve lā: \| tulḳū: kendinizi atmayın \| bieydīkum: kendi ellerinizle \| ilā: \| t-tehluketi: tehlikeye \| ve eHsinū: ve iyilik edin \| inne: doğrusu \| llahe: Allah \| yuHibbu: sever \| l-muHsinīne: iyilik edenleri \| (2:195)
\|ve etimmū: ve tamamlayın \| l-Hacce: haccı \| vel'ǔmrate: ve ömreyi \| lillahi: Allah için \| fe in: eğer \| uHSirtum: engellenmiş olursanız \| femā: şeyi (kesin) \| steysera: kolayınıza gelen \| mine: -dan \| l-hedyi: kurban- \| ve lā: \| teHliḳū: tıraş etmeyin \| ru'ūsekum: başlarınızı \| Hattā: kadar \| yebluğa: varıncaya \| l-hedyu: kurban \| meHillehu: yerine \| femen: kim (varsa) \| kāne: olan \| minkum: içinizden \| merīDan: hasta \| ev: ya da \| bihi: bulunan \| eƶen: bir rahatsızlığı \| min: -ndan \| ra'sihi: başı- \| fefidyetun: fidye (versin) \| min: \| Siyāmin: oruçtan \| ev: veya \| Sadeḳatin: sadakadan \| ev: veya \| nusukin: kurbandan \| feiƶā: zaman \| emintum: güvene kavuştuğunuz \| femen: kimse \| temetteǎ: faydalanmak isteyen \| bil-ǔmrati: ömre ile \| ilā: kadar \| l-Hacci: hac (zamanın)a \| femā: şeyi (kessin) \| steysera: kolayına geleni \| mine: -dan \| l-hedyi: kurban- \| femen: kimse \| lem: \| yecid: (kurban) bulamayan \| feSiyāmu: oruç tutar \| ṧelāṧeti: üç \| eyyāmin: gün \| fī: \| l-Hacci: hacda \| ve seb'ǎtin: ve yedi gün \| iƶā: zaman \| raceǎ'tum: döndüğünüz \| tilke: böylece \| ǎşeratun: on (gündür) \| kāmiletun: tamamı \| ƶālike: bu \| limen: kimseler içindir \| lem: \| yekun: olmayanlar \| ehluhu: ailesi \| HāDirī: hazır \| l-mescidi: Mescid-i \| l-Harāmi: Haram'da \| vetteḳū: sakının \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| enne: gerçekten \| llahe: Allah'ın \| şedīdu: şiddetlidir \| l-ǐḳābi: cezası \| (2:196)
\|El-Haccu: Hac \| eşhurun: aylardadır \| meǎ'lūmātun: bilinen \| femen: kim \| feraDe: farz ederse (kendisine) \| fīhinne: onda (o aylarda) \| l-Hacce: haccı \| felā: yoktur \| rafeṧe: kadına yaklaşmak \| ve lā: ve yoktur \| fusūḳa: günaha sapmak \| ve lā: yoktur \| cidāle: kavga etmek \| fī: \| l-Hacci: hacda \| ve mā: ne varsa \| tef'ǎlū: yaptığınız \| min: \| ḣayrin: iyilikten \| yeǎ'lemhu: onu bilir \| llahu: Allah \| ve tezevve dū: ve yanınıza azık alın \| feinne: şüphesiz \| ḣayra: en hayırlısı \| z-zādi: azığın \| t-teḳvā: takvadır \| vetteḳūni: ve benden sakının \| yā: EY/HEY/AH \| ūlī: sahipleri \| l-elbābi: akıl/anlayış \| (2:197)
\|leyse: yoktur \| ǎleykum: sizin için \| cunāHun: bir günah \| en: \| tebteğū: aramanızda \| feDlen: lutfunu \| min: \| rabbikum: Rabbinizin \| fe iƶā: zaman \| efeDtum: ayrılıp akın ettiğiniz \| min: -tan \| ǎrafātin: Arafat- \| feƶkurū: anın (hatırlayın) \| llahe: Allah'ı \| ǐnde: yanında \| l-meş'ǎri: Meş'ar-i \| l-Harāmi: Haram \| veƶkurūhu: O'nu anın \| kemā: gibi \| hedākum: sizi hidayet ettiği \| vein: ve \| kuntum: siz idiniz \| min: \| ḳablihi: O'ndan önce \| lemine: \| D-Dāllīne: sapıklardan \| (2:198)
\|ṧumme: sonra \| efīDū: siz de akın edin \| min: \| Hayṧu: yerden \| efāDe: akın ettiği \| n-nāsu: insanların \| vesteğfirū: ve mağfiret dileyin \| llahe: Allah'tan \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ğafūrun: Gafurdur \| raHīmun: Rahimdir \| (2:199)
\|feiƶā: zaman \| ḳaDeytum: bitirince \| menāsikekum: ibadetlerinizi \| feƶkurū: anın \| llahe: Allah'ı \| keƶikrikum: andığınız gibi \| ābā'ekum: atalarınızı \| ev: veya \| eşedde: daha kuvvetli \| ƶikran: bir anışla \| fe mine: \| n-nāsi: insanlardan \| men: kimi \| yeḳūlu: der ki \| rabbenā: Rabbimiz \| ātinā: bize ver \| fī: \| d-dunyā: dünyada \| ve mā: ve yoktur \| lehu: onun \| fī: \| l-āḣirati: ahirette \| min: hiçbir \| ḣalāḳin: nasibi \| (2:200)
\|ve minhum: ve onlardan \| men: kimi de \| yeḳūlu: derki \| rabbenā: Rabbimiz \| ātinā: bize ver \| fī: \| d-dunyā: dünyada da \| Haseneten: güzellik \| ve fī: \| l-āḣirati: ahirette de \| Haseneten: güzellik \| ve ḳinā: ve bizi koru \| ǎƶābe: azabından \| n-nāri: ateş \| (2:201)
\|ulāike: işte \| lehum: onlara vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: \| kesebū: kazandıklarından \| vallahu: Allah \| serīǔ: çabuk görendir \| l-Hisābi: hesabı \| (2:202)
\|veƶkurū: ve anın \| llahe: Allah'ı \| fī: \| eyyāmin: günlerde \| meǎ'dūdātin: sayılı \| femen: kim \| teǎccele: acele ederse \| fī: \| yevmeyni: iki gün içinde \| felā: yoktur \| iṧme: günah \| ǎleyhi: ona \| ve men: ve kim \| teeḣḣara: geri kalırsa \| felā: yoktur \| iṧme: günah \| ǎleyhi: ona da \| limeni: kimse için \| tteḳā: sakınan \| vetteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| ennekum: şüphesiz siz \| ileyhi: O'nun huzuruna \| tuHşerūne: toplanacaksınız \| (2:203)
\|ve mine: \| n-nāsi: insanlardan \| men: kiminin \| yuǎ'cibuke: senin hoşuna gider \| ḳavluhu: sözü \| fī: dair \| l-Hayāti: hayatına \| d-dunyā: dünya \| ve yuşhidu: ve şahid tutar \| llahe: Allah'ı \| ǎlā: \| mā: olana \| fī: \| ḳalbihi: kalbinde \| ve huve: oysa o \| eleddu: en azılısıdır \| l-ḣiSāmi: hasımların \| (2:204)
\|ve iƶā: zaman \| tevellā: döndüğü \| seǎā: çalışır \| fī: \| l-erDi: yeryüzünde \| liyufside: bozgunculuğa \| fīhā: orada \| ve yuhlike: ve yok etmeğe \| l-Harṧe: ekin \| ve nnesle: ve nesli \| vallahu: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| l-fesāde: bozgunculuğu \| (2:205)
\|ve iƶā: ve zaman \| ḳīle: dendiği \| lehu: ona \| tteḳi: kork \| llahe: Allah'tan \| eḣaƶethu: kendisini sürükler \| l-ǐzzetu: gururu \| bil-iṧmi: günaha \| feHasbuhu: artık ona yeter \| cehennemu: cehennem \| velebi'se: ve ne kötü \| l-mihādu: bir yataktır o \| (2:206)
\|ve mine: \| n-nāsi: insanlardan \| men: öylesi var ki \| yeşrī: satar \| nefsehu: kendisini \| btiğā'e: aramak için \| merDāti: rızasını \| llahi: Allah'ın \| vallahu: Allah da \| ra'ūfun: çok şefkatlidir \| bil-ǐbādi: kullar(ın)a \| (2:207)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimeler \| āmenū: iman eden(ler) \| dḣulū: girin \| fī: \| s-silmi: islama (veya barışa) \| kāffeten: hepiniz birlikte \| ve lā: \| tettebiǔ: izlemeyin \| ḣuTuvāti: adımlarını \| ş-şeyTāni: şeytanın \| innehu: çünkü o \| lekum: size \| ǎduvvun: düşmandır \| mubīnun: apaçık \| (2:208)
\|fein: eğer \| zeleltum: kayarsanız \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'etkumu: size geldikten \| l-beyyinātu: açık deliller \| feǎ'lemū: bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ǎzīzun: daima üstündür \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (2:209)
\|hel: mı? \| yenZurūne: gözlüyorlar \| illā: \| en: \| ye'tiyehumu: gelmesini \| llahu: Allah'ın \| fī: içinde \| Zulelin: gölgeler \| mine: \| l-ğamāmi: buluttan \| velmelāiketu: ve meleklerin \| ve ḳuDiye: ve bitirilmesini \| l-emru: işin \| ve ilā: (halbuki) \| llahi: Allah'a \| turceǔ: döndürülür \| l-umūru: bütün işler \| (2:210)
\|sel: sor \| benī: oğullarına \| isrāīle: İsrail \| kem: nice \| āteynāhum: onlara verdik \| min: \| āyetin: ayetlerden \| beyyinetin: açık \| ve men: ve kim \| yubeddil: değiştirirse \| niǎ'mete: ni'metini \| llahi: Allah'ın \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'ethu: geldikten \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah'ın \| şedīdu: çetindir \| l-ǐḳābi: cezası \| (2:211)
\|zuyyine: süslü gösterildi \| lilleƶīne: kimselere \| keferū: inkar edenler€ \| l-Hayātu: hayatı \| d-dunyā: dünya \| ve yesḣarūne: ve alay ederler \| mine: \| elleƶīne: kimselerle \| āmenū: inanan(lar) \| velleƶīne: ve kimselerle \| tteḳav: takva sahipleri \| fevḳahum: onlardan üstündürler \| yevme: gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| vallahu: Allah \| yerzuḳu: rızık verir \| men: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| biğayri: \| Hisābin: hesapsız \| (2:212)
\|kāne: idi \| n-nāsu: insanlar \| ummeten: ümmet \| vāHideten: bir tek \| febeǎṧe: sonra gönderdi \| llahu: Allah \| n-nebiyyīne: peygamberleri \| mubeşşirīne: müjdeciler \| ve munƶirīne: ve uyarıcılar olarak \| ve enzele: ve indirdi \| meǎhumu: onlarla beraber \| l-kitābe: Kitabı \| bil-Haḳḳi: hak olarak \| liyeHkume: hükmetmek üzere \| beyne: arasında \| n-nāsi: insanlar \| fīmā: (konularda) \| ḣtelefū: anlaşmazlığa düştükleri \| fīhi: onda \| ve mā: ve \| ḣtelefe: anlaşmazlığa düştü(ler) \| fīhi: o(Kitap hakkı)nda \| illā: dışında \| elleƶīne: kendilerine \| ūtūhu: (Kitap) verilmiş olanlar \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'ethumu: kendilerine geldikten \| l-beyyinātu: açık deliller \| beğyen: sırf kıskançlıktan ötürü \| beynehum: aralarındaki \| fe hedā: bunun üzerine iletti \| llahu: Allah \| elleƶīne: kimseleri \| āmenū: iman eden \| limā: \| ḣtelefū: ayrılığa düştükleri \| fīhi: kendisinde \| mine: \| l-Haḳḳi: gerçeğe \| biiƶnihi: kendi izniyle \| vallahu: Allah \| yehdī: iletir \| men: kimseyi \| yeşā'u: dilediği \| ilā: \| SirāTin: yola \| musteḳīmin: doğru \| (2:213)
\|em: yoksa \| Hasibtum: sandınız (mı) \| en: ki \| tedḣulū: gireceksiniz \| l-cennete: cennete \| velemmā: \| ye'tikum: başınıza gelmeden \| meṧelu: durumu \| elleƶīne: \| ḣalev: geçenlerin \| min: \| ḳablikum: sizden önce \| messethumu: onlara dokunmuştu \| l-be'sā'u: sıkıntı \| ve DDerrā'u: ve yoksulluk \| ve zulzilū: ve sarsılmışlardı ki \| Hattā: nihayet \| yeḳūle: diyorlardı \| r-rasūlu: peygamber \| velleƶīne: ve kimseler \| āmenū: inanan \| meǎhu: onunla birlikte \| metā: ne zaman \| neSru: yardımı \| llahi: Allah'ın \| elā: İyi bilin ki \| inne: şüphesiz \| neSra: yardımı \| llahi: Allah'ın \| ḳarībun: yakındır \| (2:214)
\|yeselūneke: sana soruyorlar \| māƶā: ne \| yunfiḳūne: (Allah yolunda) harcayacaklarını \| ḳul: de ki \| mā: şey \| enfeḳtum: vereceğiniz \| min: -dan \| ḣayrin: hayır- \| felilvālideyni: ana-baba içindir \| vel'eḳrabīne: ve yakınlar \| velyetāmā: ve öksüzler \| velmesākīni: ve yoksullar \| vebni: \| s-sebīli: ve yolda kalmış(lar) \| ve mā: ve ne \| tef'ǎlū: yaparsanız \| min: -dan \| ḣayrin: hayır- \| feinne: muhakkak \| llahe: Allah \| bihi: onunla birlikte \| ǎlīmun: bilir \| (2:215)
\|kutibe: yazıldı (farz kılındı) \| ǎleykumu: size \| l-ḳitālu: savaş \| vehuve: halbuki o \| kurhun: hoşunuza gitmez \| lekum: sizin \| veǎsā: olur ki bazen \| en: \| tekrahū: hoşlanmadığınız \| şey'en: bir şey \| ve huve: o \| ḣayrun: hayırlıdır \| lekum: sizin için \| ve ǎsā: ve olur ki \| en: \| tuHibbū: hoşlandığınız \| şey'en: bir şey (de) \| ve huve: o \| şerrun: kötüdür \| lekum: sizin için \| vallahu: Allah \| yeǎ'lemu: bilir \| veentum: siz ise \| lā: \| teǎ'lemūne: bilmezsiniz \| (2:216)
\|yeselūneke: sana soruyorlar \| ǎni: \| ş-şehri: ayında \| l-Harāmi: haram \| ḳitālin: savaşmaktan \| fīhi: onda \| ḳul: de ki \| ḳitālun: savaş \| fīhi: O (aylar)da \| kebīrun: büyük bir günahtır \| veSaddun: ve alıkoymak \| ǎn: -ndan \| sebīli: yolu- \| llahi: Allah \| ve kufrun: ve inkar etmek \| bihi: O'nu \| velmescidi: ve Mescid-i \| l-Harāmi: Haram(dan) \| ve iḣrācu: sürüp çıkarmak \| ehlihi: halkını \| minhu: ondan (Mekke'den) \| ekberu: daha büyük (bir günahtır) \| ǐnde: yanında \| llahi: Allah \| velfitnetu: ve fitne \| ekberu: daha büyük(bir günah)tır \| mine: -ten \| l-ḳatli: öldürmek- \| ve lā: \| yezālūne: vazgeçmezler \| yuḳātilūnekum: sizinle savaşmaktan \| Hattā: kadar \| yeruddūkum: sizi döndürünceye \| ǎn: -den \| dīnikum: dininiz- \| ini: eğer \| steTāǔ: güçleri yetse \| ve men: ve kim \| yertedid: döner \| minkum: sizden \| ǎn: -nden \| dīnihi: dini- \| feyemut: ve ölürse \| vehuve: ve o \| kāfirun: kafir olarak \| feulāike: işte \| HabiTat: boşa çıkmıştır \| eǎ'māluhum: onların bütün yaptıkları \| fī: \| d-dunyā: dünyada (da) \| vel'āḣirati: ahirette (de) \| ve ulāike: ve onlar \| eSHābu: halkıdır \| n-nāri: ateş \| hum: ve onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: sürekli kalacaklardır \| (2:217)
\|inne: muhakkak \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman edenler \| velleƶīne: ve kimseler \| hācerū: ve hicret edenler \| ve cāhedū: ve cihat edenler \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| ulāike: işte onlar \| yercūne: umarlar \| raHmete: rahmetini \| llahi: Allah'ın \| vallahu: Allah \| ğafūrun: çok bağışlayan \| raHīmun: çok merhamet edendir \| (2:218)
\|yeselūneke: sana soruyorlar \| ǎni: -tan \| l-ḣamri: şarap- \| velmeysiri: ve kumardan \| ḳul: de ki \| fīhimā: o ikisinde vardır \| iṧmun: günah \| kebīrun: büyük \| ve menāfiǔ: ve bazı yararlar \| linnāsi: insanlar için \| veiṧmuhumā: fakat onların günahı \| ekberu: daha büyüktür \| min: -ndan \| nef'ǐhimā: yararı- \| ve yeselūneke: ve sana soruyorlar \| māƶā: ne \| yunfiḳūne: infak edeceklerini \| ḳuli: de ki \| l-ǎfve: Af (ihtiyaçlarınızdan fazlasını) \| keƶālike: böyle \| yubeyyinu: açıklıyor \| llahu: Allah \| lekumu: size \| l-āyāti: ayetleri \| leǎllekum: umulur ki \| tetefekkerūne: düşünürsünüz \| (2:219)
\|fī: (hakkında) \| d-dunyā: dünya \| vel'āḣirati: ve ahiret \| veyeselūneke: ve sana soruyarlar \| ǎni: -den \| l-yetāmā: öksüzler- \| ḳul: de ki \| iSlāHun: ıslah etmek \| lehum: onları(n durumlarını) \| ḣayrun: hayırlıdır \| ve in: ve eğer \| tuḣāliTūhum: onlara karışırsanız \| feiḣvānukum: sizin kardeşlerinizdir \| vallahu: Allah \| yeǎ'lemu: bilir \| l-mufside: bozanı \| mine: -den \| l-muSliHi: ıslah eden- \| velev: ve eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| leeǎ'netekum: sizi zora sokardı \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ǎzīzun: daima üstündür \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (2:220)
\|ve lā: \| tenkiHū: evlenmeyin \| l-muşrikāti: müşrik (Allah'a ortak koşan) kadınlarla \| Hattā: kadar \| yu'minne: inanıncaya \| veleemetun: bir cariye \| mu'minetun: inanan \| ḣayrun: daha hayırlıdır \| min: -dan \| muşriketin: ortak koşan (hür) kadın- \| velev: ve eğer \| eǎ'cebetkum: hoşunuza gitse bile \| ve lā: \| tunkiHū: evlendirmeyin \| l-muşrikīne: ortak koşan erkeklerle \| Hattā: kadar \| yu'minū: iman edinceye \| veleǎbdun: ve bir köle \| mu'minun: inanan \| ḣayrun: daha hayırlıdır \| min: -ten \| muşrikin: müşrik erkek- \| velev: eğer \| eǎ'cebekum: hoşunuza gitse bile \| ulāike: (Zira) onlar \| yed'ǔne: çağırıyorlar \| ilā: \| n-nāri: ateşe \| vallahu: Allah ise \| yed'ǔ: çağırıyor \| ilā: \| l-cenneti: cennete \| velmeğfirati: ve mağfirete \| biiƶnihi: izniyle \| ve yubeyyinu: ve açıklar \| āyātihi: ayetlerini \| linnāsi: insanlara \| leǎllehum: umulur ki \| yeteƶekkerūne: düşünürler \| (2:221)
\|ve yeselūneke: ve sana soruyorlar \| ǎni: -den \| l-meHīDi: adet görme- \| ḳul: de ki \| huve: o \| eƶen: eziyettir \| feǎ'tezilū: çekilin \| n-nisā'e: kadınlardan \| fī: süresince \| l-meHīDi: adet \| ve lā: \| teḳrabūhunne: onlara yaklaşmayın \| Hattā: kadar \| yeThurne: temizleninceye \| feiƶā: zaman \| teTahherne: temizlendikleri \| fe'tūhunne: onlara varın \| min: -den \| Hayṧu: yer- \| emerakumu: size emrettiği \| llahu: Allah'ın \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| yuHibbu: sever \| t-tevvābīne: tevbe edenleri \| ve yuHibbu: ve sever \| l-muteTahhirīne: temizlenenleri \| (2:222)
\|nisā'ukum: kadınlarınız \| Harṧun: bir tarladır \| lekum: sizin için \| fe'tū: varın \| Harṧekum: tarlanıza \| ennā: biçimde \| şi'tum: dilediğiniz \| ve ḳaddimū: ve hazırlık yapın \| lienfusikum: kendiniz için \| vetteḳū: ve sakının \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| ennekum: şüphesiz siz \| mulāḳūhu: O'na kavuşacaksınız \| ve beşşiri: ve müjdele \| l-mu'minīne: İnananları \| (2:223)
\|ve lā: \| tec'ǎlū: kılmayın \| llahe: Allah'ı \| ǔrDeten: engel \| lieymānikum: yeminlerinize \| en: \| teberrū: iyilik etmenize \| ve tetteḳū: ve sakınmanıza \| ve tuSliHū: ve düzetmeye \| beyne: arasını \| n-nāsi: insanların \| vallahu: Allah \| semīǔn: işitendir \| ǎlīmun: bilendir \| (2:224)
\|lā: \| yu'āḣiƶukumu: sizi sorumlu tutmaz \| llahu: Allah \| bil-leğvi: kasıtsız \| fī: dolayı \| eymānikum: yeminlerinizden \| velākin: fakat \| yu'āḣiƶukum: sorumlu tutar \| bimā: dolayı \| kesebet: kazandığından \| ḳulūbukum: kalblerinizin \| vallahu: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| Halīmun: halimdir \| (2:225)
\|lilleƶīne: kimseler için \| yu'lūne: yaklaşmamağa yemin edenler \| min: \| nisāihim: kadınlarına \| terabbuSu: bekleme (hakkı) vardır \| erbeǎti: dört \| eşhurin: ay \| fein: eğer \| fā'ū: (o süre içinde) dönerlerse \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ğafūrun: bağışlayan \| raHīmun: merhamet edendir \| (2:226)
\|ve in: eğer \| ǎzemū: kesin karar verirlerse \| T-Talāḳa: boşamaya \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| semīǔn: işitendir \| ǎlīmun: bilendir \| (2:227)
\|velmuTalleḳātu: boşanmış kadınlar \| yeterabbeSne: gözetlerler \| bienfusihinne: kendilerini \| ṧelāṧete: üç \| ḳurū'in: kur' (üç adet veya üç temizlik süresi) \| ve lā: \| yeHillu: helal olmaz \| lehunne: kendilerine \| en: \| yektumne: gizlemeleri \| mā: \| ḣaleḳa: yarattığını \| llahu: Allah'ın \| fī: -nde \| erHāmihinne: kendi rahimleri- \| in: eğer \| kunne: idiyseler \| yu'minne: inanıyor \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve buǔletuhunne: kocaları \| eHaḳḳu: hak sahibidirler \| biraddihinne: onları geri almağa \| fī: \| ƶālike: bu arada \| in: eğer \| erādū: isterlerse \| iSlāHen: barışmak \| velehunne: (kadınların) vardır \| miṧlu: gibi \| lleƶī: \| ǎleyhinne: (erkeklerin) kendileri üzerindeki \| bil-meǎ'rūfi: (örfe uygun) hakları \| velirricāli: erkeklerin (hakları) \| ǎleyhinne: onlar (kadınlar) üzerinde \| deracetun: bir derece fazladır \| vallahu: Allah \| ǎzīzun: azizdir \| Hakīmun: hakimdir \| (2:228)
\|ET-Talāḳu: boşama \| merratāni: iki defadır \| feimsākun: ya tutmak (lazım)dır \| bimeǎ'rūfin: iyilikle \| ev: ya da \| tesrīHun: salıvermek \| biiHsānin: güzelce \| ve lā: \| yeHillu: helal değildir \| lekum: size \| en: \| te'ḣuƶū: geri almanız \| mimmā: şeylerden \| āteytumūhunne: onlara verdiğiniz \| şey'en: bir şey \| illā: başka \| en: eğer \| yeḣāfā: korkarlarsa \| ellā: \| yuḳīmā: koruyamamaktan \| Hudūde: sınırlarını \| llahi: Allah'ın \| fein: eğer \| ḣiftum: korkarsanız \| ellā: \| yuḳīmā: koruyamamaktan \| Hudūde: sınırlarını \| llahi: Allah'ın \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleyhimā: ikisine de \| fīmā: (kadının ayrılmak için verdiği) \| ftedet: fidye \| bihi: hakkında \| tilke: işte bunlar \| Hudūdu: sınırlarıdır \| llahi: Allah'ın \| felā: \| teǎ'tedūhā: sakın bunları aşmayın \| ve men: ve kim(ler) \| yeteǎdde: aşarsa \| Hudūde: sınırlarını \| llahi: Allah'ın \| feulāike: işte \| humu: onlar \| Z-Zālimūne: zalimlerdir \| (2:229)
\|fein: eğer \| Talleḳahā: (erkek) yine boşarsa \| felā: \| teHillu: helal olmaz \| lehu: ona \| min: \| beǎ'du: artık bundan sonra \| Hattā: kadar \| tenkiHa: (kadın) nikahlanıncaya \| zevcen: kocaya \| ğayrahu: başka bir \| fein: eğer \| Talleḳahā: O (vardığı adam) da boşarsa \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleyhimā: kendilerine \| en: \| yeterāceǎā: tekrar birbirlerine dönmelerinde \| in: eğer \| Zennā: inanırlarsa \| en: \| yuḳīmā: koruyacaklarına \| Hudūde: sınırlarını \| llahi: Allah'ın \| ve tilke: işte bunlar \| Hudūdu: sınırlarıdır \| llahi: Allah'ın \| yubeyyinuhā: açıklamaktadır \| liḳavmin: bir toplum için \| yeǎ'lemūne: bilen \| (2:230)
\|ve iƶā: zaman \| Talleḳtumu: boşadığınız \| n-nisā'e: kadınları \| fe beleğne: ulaştıklarında \| ecelehunne: (iddetlerinin) sonuna \| feemsikūhunne: ya onları tutun \| bimeǎ'rūfin: iyilikle \| ev: ya da \| serriHūhunne: bırakın \| bimeǎ'rūfin: iyilikle \| ve lā: \| tumsikūhunne: onları (yanınızda) tutmayın \| Dirāran: zarar vermek için \| liteǎ'tedū: haklarına tecavüz edip \| ve men: kim \| yef'ǎl: yaparsa \| ƶālike: bunu \| feḳad: muhakkak \| Zeleme: zulmetmiştir \| nefsehu: kendine \| ve lā: \| tetteḣiƶū: edinmeyin \| āyāti: ayetlerini \| llahi: Allah'ın \| huzuven: eğlence \| veƶkurū: düşünün \| niǎ'mete: ni'metini \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size olan \| ve mā: \| enzele: indirdiklerini \| ǎleykum: size \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| velHikmeti: ve Hikmet(ten) \| yeǐZukum: size öğüt vermek için \| bihi: onunla \| vetteḳū: ve korkun \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| ǎlīmun: bilir \| (2:231)
\|ve iƶā: ve zaman \| Talleḳtumu: boşadığınız \| n-nisā'e: kadınları \| fe beleğne: ulaştıklarında \| ecelehunne: (iddetlerinin) sonuna \| felā: \| teǎ'Dulūhunne: engel olmayın \| en: \| yenkiHne: evlenmelerine \| ezvācehunne: (eski) kocalarıyla \| iƶā: takdirde \| terāDev: anlaştıkları \| beynehum: kendi aralarında \| bil-meǎ'rūfi: güzelce \| ƶālike: bu \| yūǎZu: verilen bir öğüttür \| bihi: onunla \| men: kimseye \| kāne: olan \| minkum: içinizden \| yu'minu: inanan \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ƶālikum: bu \| ezkā: daha iyi \| lekum: sizin için \| ve eTheru: ve daha temizdir \| vallahu: Allah \| yeǎ'lemu: bilir \| ve entum: ve siz \| lā: \| teǎ'lemūne: bilmezsiniz \| (2:232)
\|velvelidātu: ve anneler \| yurDiǎ'ne: emzirirler \| evlādehunne: çocuklarını \| Havleyni: iki yıl \| kāmileyni: tam \| limen: kimse için \| erāde: isteyen \| en: \| yutimme: tamamlamak \| r-raDāǎte: emzirmeyi \| ve ǎlā: üzerinedir \| l-mevlūdi: babanın \| lehu: (çocuk kendisine ait olan) \| rizḳuhunne: onların yiyecekleri \| ve kisve tuhunne: ve giyecekleri \| bil-meǎ'rūfi: uygun biçimde \| lā: \| tukellefu: yükümlü tutulmaz \| nefsun: hiç kimse \| illā: başka \| vus'ǎhā: gücünün yettiğinden \| lā: \| tuDārra: zarara sokulmasın \| velidetun: (ne) anne \| biveledihā: çocuğu yüzünden \| ve lā: ve (ne de) \| mevlūdun: baba \| lehu: (çocuğun aidolduğu) \| biveledihi: çocuğu yüzünden \| ve ǎlā: ve üzerinde \| l-vāriṧi: mirasçının \| miṧlu: aynı (yükümlülük var)dır \| ƶālike: bunun \| fein: eğer \| erādā: isterlerse \| fiSālen: sütten kesmek \| ǎn: \| terāDin: rızalarıyla \| minhumā: kendi aralarında \| ve teşāvurin: ve danışarak \| felā: yoktur \| cunāHa: günah \| ǎleyhimā: kendilerine \| ve in: eğer \| eradtum: isterseniz \| en: \| testerDiǔ: (sütannesi tutup) emzirtmek \| evlādekum: çocuklarınızı \| felā: yine yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: üzerinize \| iƶā: sonra \| sellemtum: verdikten \| mā: şeyi (ücreti) \| āteytum: verdiğiniz \| bil-meǎ'rūfi: güzelce \| vetteḳū: ve korkun \| llahe: Allah'tan \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bimā: her şeyi \| teǎ'melūne: yaptığınız \| beSīrun: görmektedir \| (2:233)
\|velleƶīne: kimselerin \| yuteveffevne: ölen(ler) \| minkum: içinizden \| ve yeƶerūne: geriye bıraktıkları \| ezvācen: eşleri \| yeterabbeSne: (bekleyip) gözetlerler \| bienfusihinne: kendilerini \| erbeǎte: dört \| eşhurin: ay \| ve ǎşran: ve on (gün) \| feiƶā: zaman \| beleğne: bitirdiği \| ecelehunne: sürelerini \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: size \| fīmā: \| feǎlne: yapmalarında \| fī: için \| enfusihinne: kendileri \| bil-meǎ'rūfi: uygun olanı \| vallahu: Allah \| bimā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| ḣabīrun: haberdardır \| (2:234)
\|ve lā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: size \| fīmā: \| ǎrraDtum: üstü kapalı biçimde bildirmenizden \| bihi: ona \| min: \| ḣiTbeti: evlenme isteğinizi \| n-nisā'i: kadınlara \| ev: yahut \| eknentum: gizlemenizden \| fī: \| enfusikum: içinizde \| ǎlime: bilir \| llahu: Allah \| ennekum: şüphesiz sizin \| seteƶkurūnehunne: onları anacağınızı \| velākin: fakat \| lā: \| tuvāǐdūhunne: sakın onlarla sözleşmeyin \| sirran: gizli(buluşma)ya \| illā: dışında \| en: \| teḳūlū: söylemeniz \| ḳavlen: bir söz \| meǎ'rūfen: iyi (meşru) \| ve lā: \| teǎ'zimū: ve kalkışmayın \| ǔḳdete: akdine (kıymaya) \| n-nikāHi: nikah \| Hattā: kadar \| yebluğa: ulaşıncaya \| l-kitābu: yazılanın (iddetinin) \| ecelehu: sonuna \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| yeǎ'lemu: bilir \| mā: şeyi \| fī: \| enfusikum: içinizden geçen \| feHƶerūhu: O'ndan sakının \| veǎ'lemū: ve yine bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| Halīmun: halimdir \| (2:235)
\|lā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: size \| in: eğer \| Talleḳtumu: boşarsınız \| n-nisā'e: kadınları \| mā: \| lem: \| temessūhunne: henüz dokunmadan \| ev: ya da \| tefriDū: belirlemeden \| lehunne: onlara \| ferīDeten: mehir(lerini) \| ve mettiǔhunne: ve onları faydalandırsın \| ǎlā: \| l-mūsiǐ: eli geniş olan \| ḳaderuhu: kendi gücü nisbetinde \| ve ǎlā: \| l-muḳtiri: eli dar olan da \| ḳaderuhu: kendi gücü nisbetinde \| metāǎn: bir geçimlikle \| bil-meǎ'rūfi: güzel \| Haḳḳan: bu bir borçtur \| ǎlā: üzerine \| l-muHsinīne: iyilik edenlerin \| (2:236)
\|ve in: ve eğer \| Talleḳtumūhunne: onları boşarsanız \| min: \| ḳabli: önce \| en: \| temessūhunne: henüz dokunmadan \| veḳad: takdirde \| feraDtum: (bir mehir) tesbit ettiğiniz \| lehunne: onlar için \| ferīDeten: vermeniz gerekir \| feniSfu: yarısını \| mā: şeyin (mehrin) \| feraDtum: tesbit ettiğiniz \| illā: hariç \| en: \| yeǎ'fūne: (kadının) vazgeçmesi \| ev: veya \| yeǎ'fuve: vazgeçmesi \| lleƶī: kimsenin (erkeğin) \| biyedihi: elinde olan \| ǔḳdetu: akdi \| n-nikāHi: nikah \| ve en: \| teǎ'fū: (erkekler) sizin affetmeniz \| eḳrabu: daha yakındır \| litteḳvā: takvaya \| ve lā: \| tensevu: unutmayın \| l-feDle: iyilik etmeyi \| beynekum: birbirinize \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bimā: -şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıkları- \| beSīrun: görür \| (2:237)
\|HāfiZū: korumacılık \| ǎlā: -üstüne \| S-Salevāti: destekler- \| ve SSalāti: ve SaLâTın/Desteğin \| l-vusTā: özünü/ortasını \| ve ḳūmū: ve -doğrulmak \| lillahi: Allah'a \| ḳānitīne: kanaate \| (2:238)
\|fe in: eğer \| ḣiftum: (bir tehlikeden) korkarsanız \| fericālen: yaya \| ev: yahut \| rukbānen: binmiş olarak \| feiƶā: zaman da \| emintum: güvene kavuştuğunuz \| feƶkurū: anın \| llahe: Allah'ı \| kemā: şekilde \| ǎllemekum: size öğrettiği \| mā: şeyleri \| lem: \| tekūnū: olmadığınız \| teǎ'lemūne: biliyor \| (2:239)
\|velleƶīne: ve kimseler \| yuteveffevne: ölen \| minkum: içinizden \| ve yeƶerūne: ve geriye bırakan(erkek)ler \| ezvācen: eşler \| veSiyyeten: vasiyyet etsinler \| liezvācihim: eşlerinin \| metāǎn: geçimlerinin sağlanmasını \| ilā: kadar \| l-Havli: bir yıla \| ğayra: \| iḣrācin: (evlerinden) çıkarılmadan \| fein: şayet \| ḣaracne: kendileri çıkarlarsa \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: sizin için \| fī: \| mā: bir şey \| feǎlne: yapmalarında \| fī: hakkında \| enfusihinne: kendileri \| min: \| meǎ'rūfin: uygun olanı \| vallahu: Allah \| ǎzīzun: daima üstündür \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (2:240)
\|velilmuTalleḳāti: ve boşanmış kadınların \| metāǔn: geçimlerini sağlamak \| bil-meǎ'rūfi: uygun olan şekilde \| Haḳḳan: bir haktır (borçtur) \| ǎlā: üzerine \| l-mutteḳīne: müttakiler \| (2:241)
\|keƶālike: böyle \| yubeyyinu: açıklamaktadır \| llahu: Allah \| lekum: size \| āyātihi: ayetlerini \| leǎllekum: umulur ki \| teǎ'ḳilūne: düşünürsünüz \| (2:242)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: kimseleri \| ḣaracū: çıkanları \| min: -ndan \| diyārihim: yurtları- \| ve hum: ve onlar \| ulūfun: binlerce kişi iken \| Haƶera: korkusuyla \| l-mevti: ölüm \| feḳāle: demişti \| lehumu: onlara \| llahu: Allah \| mūtū: Ölün! \| ṧumme: sonra \| eHyāhum: kendilerini diriltmişti \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| leƶū: sahibidir \| feDlin: ikram \| ǎlā: karşı \| n-nāsi: insanlara \| velākinne: ama \| ekṧera: çoğu \| n-nāsi: insanların \| lā: \| yeşkurūne: şükretmezler \| (2:243)
\|ve ḳātilū: ve savaşın \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| veǎ'lemū: ve bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| semīǔn: işitendir \| ǎlīmun: bilendir \| (2:244)
\|men: kimdir \| ƶā: \| lleƶī: o kimse \| yuḳriDu: borç olarak verecek \| llahe: Allah'a \| ḳarDan: bir borcu \| Hasenen: güzel \| feyuDāǐfehu: arttırması karşılığnda \| lehu: ona \| eD'ǎāfen: fazlasıyla \| keṧīraten: kat kat \| vallahu: Allah \| yeḳbiDu: (rızkı) kısar da \| ve yebsuTu: açar da \| ve ileyhi: ve hep O'na \| turceǔne: döndürüleceksiniz \| (2:245)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| l-melei: ileri gelenlerini \| min: \| benī: oğullarının \| isrāīle: İsrail \| min: \| beǎ'di: sonra \| mūsā: Musa'dan \| iƶ: hani \| ḳālū: demişlerdi \| linebiyyin: Peygamberlerine \| lehumu: onlar \| b'ǎṧ: gönder \| lenā: bize \| meliken: bir hükümdar \| nuḳātil: (onun önderliğinde) savaşalım \| fī: -nda \| sebīli: yolu- \| llahi: Allah \| ḳāle: dedi \| hel: \| ǎseytum: olurmu ki? \| in: eğer \| kutibe: yazılınca (farz kılınınca) \| ǎleykumu: size \| l-ḳitālu: savaş \| ellā: \| tuḳātilū: savaşmazsanız \| ḳālū: dediler ki \| ve mā: \| lenā: bizler \| ellā: \| nuḳātile: neden savaşmayalım \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| veḳad: oysa \| uḣricnā: biz çıkarılıp sürüldük \| min: -dan \| diyārinā: yurtlarımız- \| ve ebnāinā: ve oğullarımız(ın arasın)dan \| felemmā: fakat \| kutibe: yazılınca \| ǎleyhimu: kendilerine \| l-ḳitālu: savaş \| tevellev: yüz çevirdiler \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azı \| minhum: içlerinden \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilir \| biZ-Zālimīne: zalimleri \| (2:246)
\|ve ḳāle: ve dedi ki \| lehum: onlara \| nebiyyuhum: peygamberleri \| inne: gerçekten \| llahe: Allah \| ḳad: elbette \| beǎṧe: gönderdi \| lekum: size \| Tālūte: Talut'u \| meliken: hükümdar \| ḳālū: dediler ki \| ennā: nasıl \| yekūnu: olabilir \| lehu: onun \| l-mulku: hükümdarlık (mülk) \| ǎleynā: bizim üzerimize \| veneHnu: biz \| eHaḳḳu: daha layıkız \| bil-mulki: hükümdarlığa \| minhu: ondan \| velem: \| yu'te: ve verilmemiştir \| seǎten: genişlik \| mine: -dan \| l-māli: mal- \| ḳāle: dedi \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| STafāhu: onu (hükümdar) seçti \| ǎleykum: sizin üzerinize \| ve zādehu: ve onun artırdı \| besTaten: gücünü \| fī: \| l-ǐlmi: bilgisinin \| velcismi: ve cisminin \| vallahu: Allah \| yu'tī: verir \| mulkehu: mülkünü \| men: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| vallahu: Allah(ın) \| vāsiǔn: (lutfu) geniştir \| ǎlīmun: (O herşeyi) bilendir \| (2:247)
\|ve ḳāle: ve dedi ki \| lehum: onlara \| nebiyyuhum: peygamberleri \| inne: muhakkak \| āyete: alameti \| mulkihi: onun hükümdarlığının \| en: \| ye'tiyekumu: size gelmesidir \| t-tābūtu: (Allah'ın Ahid sandığı) Tabut'un \| fīhi: onun içinde \| sekīnetun: bir huzur bulunan \| min: -den \| rabbikum: Rabbiniz- \| ve beḳiyyetun: ve bir kalıntı \| mimmā: -ndan \| terake: geriye bıraktığı- \| ālu: ailesinin \| mūsā: Musa \| ve ālu: ve ailesinin \| hārūne: Harun \| teHmiluhu: taşıdığı \| l-melāiketu: meleklerin \| inne: Kİ \| fī: -dair \| ƶālike: buna- \| lāyeten: delil/işaret (olsun) diye \| lekum: size \| in: Kİ \| kuntum: -idiniz/oldunuz \| mu'minīne: doğrulaşmış- \| (2:248)
\|felemmā: ne zaman ki \| feSale: aralandı \| Tālūtu: Talut \| bil-cunūdi: ordularla \| ḳāle: dedi \| inne: Kİ \| llahe: Allah \| mubtelīkum: deneyecek sizi \| bineherin: nehirle \| femen: kim \| şeribe: içerse \| minhu: ondan \| feleyse: değildir \| minnī: benden \| ve men: ve kim \| lem: \| yeT'ǎmhu: ondan tadmazsa \| feinnehu: şüphesiz o \| minnī: bendendir \| illā: dışında \| meni: kimsenin \| ğterafe: avuçlayan \| ğurfeten: bir avuç \| biyedihi: eliyle \| feşeribū: hepsi içtiler \| minhu: ondan \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azı \| minhum: içlerinden \| felemmā: nihayet \| cāvezehu: (ırmağı) geçince \| huve: o (Talut) \| velleƶīne: ve kimseler \| āmenū: iman eden \| meǎhu: beraberindekiler \| ḳālū: dediler \| lā: \| Tāḳate: gücümüz yok \| lenā: bizim \| l-yevme: bugün \| bicālūte: Calut'a \| ve cunūdihi: ve askerlerine karşı \| ḳāle: dedi \| elleƶīne: kimseler \| yeZunnūne: kanaat getiren \| ennehum: elbette onların \| mulāḳū: kavuşacaklarına \| llahi: Allah'a \| kem: nice \| min: \| fietin: topluluk \| ḳalīletin: az olan \| ğalebet: galib gelmiştir \| fieten: topluluğa \| keṧīraten: çok olan \| biiƶni: izniyle \| llahi: Allah'ın \| vallahu: Allah \| meǎ: beraberdir \| S-Sābirīne: sabredenlerle \| (2:249)
\|velemmā: ne zaman \| berazū: karşılaşsalar \| licālūte: Calut \| ve cunūdihi: ve askerleriyle \| ḳālū: şöyle dediler \| rabbenā: Rabbimiz \| efriğ: dök \| ǎleynā: üzerimize \| Sabran: sabır \| ve ṧebbit: ve sağlam tut \| eḳdāmenā: ayaklarımızı \| venSurnā: ve bize yardım et \| ǎlā: karşı \| l-ḳavmi: topluluğuna \| l-kāfirīne: kafirler \| (2:250)
\|fehezemūhum: derken onları bozdular \| biiƶni: izniyle \| llahi: Allah'ın \| ve ḳatele: ve öldürdü \| dāvūdu: Davud \| cālūte: Calut'u \| ve ātāhu: ve ona (Davud'a) verdi \| llahu: Allah \| l-mulke: hükümdarlık \| velHikmete: ve hikmet \| ve ǎllemehu: ve ona öğretti \| mimmā: şeyleri \| yeşā'u: dilediği \| velevlā: eğer \| def'ǔ: savmasaydı \| llahi: Allah \| n-nāse: insanların \| beǎ'Dehum: bir kısmını \| bibeǎ'Din: bir kısmıyle \| lefesedeti: bozulurdu \| l-erDu: dünya \| velākinne: fakat \| llahe: Allah \| ƶū: sahibidir \| feDlin: lutuf \| ǎlā: karşı \| l-ǎālemīne: bütün alemlere \| (2:251)
\|tilke: bunlar \| āyātu: ayetleridir \| llahi: Allah'ın \| netlūhā: okuyoruz (açıklıyoruz) \| ǎleyke: sana \| bil-Haḳḳi: hak olarak \| ve inneke: elbette sen \| lemine: \| l-murselīne: gönderilenlerdensin \| (2:252)
\|tilke: işte o \| r-rusulu: elçiler ki \| feDDelnā: üstün kıldık \| beǎ'Dehum: kimini \| ǎlā: karşı \| beǎ'Din: kimine \| minhum: onlardan \| men: kimine \| kelleme: konuştu \| llahu: Allah \| ve rafeǎ: ve yükseltti \| beǎ'Dehum: kimini de \| deracātin: derecelerle \| ve āteynā: ve verdik \| ǐysā: Îsa'ya \| bne: oğlu \| meryeme: Meryem \| l-beyyināti: açık deliller \| ve eyyednāhu: ve onu destekledik \| birūHi: Ruh ile \| l-ḳudusi: Kudüs \| velev: ve eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| mā: \| ḳtetele: öldürmezlerdi \| elleƶīne: kimseleri (milletleri) \| min: \| beǎ'dihim: onların arkasından gelen \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'ethumu: gelmiş olduktan \| l-beyyinātu: açık deliller \| velākini: fakat \| ḣtelefū: anlaşmazlığa düştüler \| feminhum: onlardan \| men: kimileri \| āmene: inandı \| ve minhum: ve onlardan \| men: kimi de \| kefera: inkar etti \| velev: eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| mā: \| ḳtetelū: birbirlerini öldürmezlerdi \| velākinne: ama \| llahe: Allah \| yef'ǎlu: yapar \| mā: şeyi \| yurīdu: dilediği \| (2:253)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| enfiḳū: infak edin \| mimmā: \| razeḳnākum: size verdiğimiz rızıktan \| min: \| ḳabli: önce \| en: \| ye'tiye: gelmezden \| yevmun: gün \| lā: olmadığı \| bey'ǔn: alışverişin \| fīhi: içinde \| ve lā: ve hiçbir \| ḣulletun: dostluğun \| ve lā: ve hiçbir \| şefāǎtun: şefaatin \| velkāfirūne: ve kafirler \| humu: ta kendileridir \| Z-Zālimūne: zalimlerin \| (2:254)
\|Allahu: Allah (ki) \| lā: yoktur \| ilāhe: tanrı \| illā: başka \| huve: O'ndan \| l-Hayyu: daima diridir \| l-ḳayyūmu: koruyup yöneticidir \| lā: \| te'ḣuƶuhu: O'nu tutmaz \| sinetun: ne bir uyuklama \| velā: ve ne de \| nevmun: bir uyku \| lehu: O'nundur \| mā: ne \| fī: varsa \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve ne \| fī: varsa \| l-erDi: yerde \| men: kimdir \| ƶā: \| lleƶī: ki \| yeşfeǔ: şefaat edebilir \| ǐndehu: kendisinin katında \| illā: dışında \| biiƶnihi: O'nun izni \| yeǎ'lemu: bilir \| mā: olanı \| beyne: \| eydīhim: onların önünde \| ve mā: ve olanı \| ḣalfehum: arkalarında \| ve lā: \| yuHīTūne: kavrayamazlar \| bişey'in: hiçbir şey \| min: -nden \| ǐlmihi: O'nun ilmi- \| illā: dışında \| bimā: şeyler \| şā'e: dilediği \| vesiǎ: kaplamıştır \| kursiyyuhu: O'nun Kürsüsü \| s-semāvāti: gökleri \| vel'erDe: ve yeri \| ve lā: \| yeūduhu: O'na ağır gelmez \| HifZuhumā: onları koru(yup gözet)mek \| ve huve: O \| l-ǎliyyu: yücedir \| l-ǎZīmu: büyüktür \| (2:255)
\|lā: yoktur \| ikrāhe: zorlama \| fī: \| d-dīni: Dinde \| ḳad: elbette \| tebeyyene: seçilip belli olmuştur \| r-ruşdu: doğruluk \| mine: \| l-ğayyi: sapıklıktan \| femen: kim \| yekfur: inkar eder \| biT-Tāğūti: tağut (şeytan)ı \| ve yu'min: ve inanırsa \| billahi: Allah'a \| feḳadi: muhakkak ki o \| stemseke: yapışmıştır \| bil-ǔrveti: bir kulpa \| l-vuṧḳā: sağlam \| lā: \| nfiSāme: kopmayan \| lehā: \| vallahu: Allah \| semīǔn: işitendir \| ǎlīmun: bilendir \| (2:256)
\|Allahu: Allah \| veliyyu: dostudur \| elleƶīne: kimselerin \| āmenū: inananların \| yuḣricuhum: onları çıkarır \| mine: -dan \| Z-Zulumāti: karanlıklar- \| ilā: \| n-nūri: aydınlığa \| velleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden \| evliyā'uhumu: dostları da \| T-TTāğūtu: tağuttur \| yuḣricūnehum: (O da) onları çıkarır \| mine: -tan \| n-nūri: aydınlık- \| ilā: \| Z-Zulumāti: karanlıklara \| ulāike: İşte onlar \| eSHābu: halkıdır \| n-nāri: ateş \| hum: onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: ebedi kalacaklardır \| (2:257)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| lleƶī: kimseyi \| Hācce: tartışan \| ibrāhīme: İbrahim'le \| fī: hakkında \| rabbihi: Rabbi \| en: diye \| ātāhu: kendisine verdi \| llahu: Allah \| l-mulke: hükümdarlık \| iƶ: zaman \| ḳāle: dediği \| ibrāhīmu: İbrahim \| rabbiye: benim Rabbim \| lleƶī: ki \| yuHyī: yaşatır \| ve yumītu: ve öldürür \| ḳāle: dedi \| enā: ben de \| uHyī: yaşatır \| ve umītu: ve öldürürüm \| ḳāle: dedi ki \| ibrāhīmu: İbrahim \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ye'tī: getirir \| biş-şemsi: güneşi \| mine: -dan \| l-meşriḳi: doğu- \| fe'ti: sen de getir \| bihā: onu \| mine: -dan \| l-meğribi: batı- \| febuhite: şaşırıp kaldı \| lleƶī: kimse (o adam) \| kefera: inkar eden \| vallahu: Allah \| lā: \| yehdī: doğru yola iletmez \| l-ḳavme: toplumu \| Z-Zālimīne: zalim \| (2:258)
\|ev: yahut \| kālleƶī: şu kimse gibi ki \| merra: uğramıştı \| ǎlā: \| ḳaryetin: bir kasabaya \| ve hiye: o kimse \| ḣāviyetun: (duvarları) yığılmış \| ǎlā: üstüne \| ǔrūşihā: çatıları \| ḳāle: dedi ki \| ennā: nasıl \| yuHyī: diriltecek \| hāƶihi: bunu \| llahu: Allah \| beǎ'de: sonra \| mevtihā: öldükten \| feemātehu: kendisini öldürüp \| llahu: Allah (da) \| miAete: yüz \| ǎāmin: sene \| ṧumme: sonra \| beǎṧehu: diriltti \| ḳāle: dedi \| kem: ne kadar \| lebiṧte: kaldın \| ḳāle: dedi \| lebiṧtu: kaldım \| yevmen: bir gün \| ev: ya da \| beǎ'De: birazı (kadar) \| yevmin: bir günün \| ḳāle: (Allah) dedi \| bel: bilakis \| lebiṧte: kaldın \| miAete: yüz \| ǎāmin: yıl \| fenZur: bak \| ilā: \| Taǎāmike: yiyeceğine \| ve şerābike: ve içeceğine \| lem: \| yetesenneh: bozulmamış \| venZur: ve bak \| ilā: \| Himārike: eşeğine \| velinec'ǎleke: seni kılalım diye \| āyeten: bir ibret \| linnāsi: insanlar için \| venZur: ve bak \| ilā: \| l-ǐZāmi: kemiklere \| keyfe: nasıl \| nunşizuhā: onları birbiri üstüne koyuyor \| ṧumme: sonra \| neksūhā: onlara giydiriyoruz \| leHmen: et \| felemmā: bu işler \| tebeyyene: açıkça belli olunca \| lehu: ona \| ḳāle: dedi ki \| eǎ'lemu: biliyorum ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeye \| ḳadīrun: kadirdir \| (2:259)
\|ve iƶ: ve bir zaman \| ḳāle: demişti \| ibrāhīmu: İbrahim \| rabbi: Rabbim \| erinī: bana göster \| keyfe: nasıl \| tuHyī: dirilttiğini \| l-mevtā: ölüleri \| ḳāle: (Allah) dedi \| evelem: yoksa \| tu'min: inanmadın mı \| ḳāle: (İbrahim) dedi ki \| belā: Hayır (inandım) \| velākin: fakat \| liyeTmeinne: tatmin olması için \| ḳalbī: kalbimin \| ḳāle: dedi \| feḣuƶ: o halde tut \| erbeǎten: dördünü \| mine: -dan \| T-Tayri: kuşlar- \| fe Surhunne: onları alıştır \| ileyke: kendine \| ṧumme: sonra \| c'ǎl: koy \| ǎlā: üzerine \| kulli: her \| cebelin: dağın \| minhunne: onlardan \| cuz'en: bir parça \| ṧumme: sonra \| d'ǔhunne: onları (kendine) çağır \| ye'tīneke: sana gelecekler \| seǎ'yen: koşarak \| veǎ'lem: bil ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ǎzīzun: daima üstün \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (2:260)
\|meṧelu: durumu \| elleƶīne: kimselerin \| yunfiḳūne: infak edenler(in) \| emvālehum: mallarını \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| kemeṧeli: durumu gibidir \| Habbetin: bir tohumun \| enbetet: veren \| seb'ǎ: yedi \| senābile: başak \| fī: \| kulli: her \| sunbuletin: başağında \| miAetu: yüz \| Habbetin: tohum \| vallahu: Allah \| yuDāǐfu: kat kat verir \| limen: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| vallahu: Allah(ın) \| vāsiǔn: (lutfu) geniştir \| ǎlīmun: (O) bilendir \| (2:261)
\|elleƶīne: kimseler \| yunfiḳūne: infak eden \| emvālehum: mallarını \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| ṧumme: sonra \| lā: \| yutbiǔne: ardından \| mā: şeyleri \| enfeḳū: verdikleri \| mennen: başa kakmayan \| ve lā: \| eƶen: ve eziyet etmeyenlerin \| lehum: vardır \| ecruhum: ödülleri \| ǐnde: katında \| rabbihim: Rableri \| ve lā: yoktur \| ḣavfun: korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: \| hum: ve onlar \| yeHzenūne: üzülmeyeceklerdir \| (2:262)
\|ḳavlun: bir söz (söylemek) \| meǎ'rūfun: güzel \| ve meğfiratun: ve affetmek \| ḣayrun: iyidir \| min: -dan \| Sadeḳatin: sadaka- \| yetbeǔhā: peşinden gelen \| eƶen: eziyet \| vallahu: Allah \| ğaniyyun: zengindir \| Halīmun: halimdir \| (2:263)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman edenler \| lā: \| tubTilū: boşa çıkarmayın \| Sadeḳātikum: sadakalarınızı \| bil-menni: başa kakmakla \| vel'eƶā: ve eziyet etmekle \| kālleƶī: gibi \| yunfiḳu: infak eden \| mālehu: malını \| riā'e: gösteriş için \| n-nāsi: insanlara \| ve lā: \| yu'minu: inanmayan \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| femeṧeluhu: öylesinin durumu \| kemeṧeli: benzer ki \| Safvānin: şu kayaya \| ǎleyhi: üzerinde bulunan \| turābun: toprak \| feeSābehu: ona isabet etttiğinde \| vābilun: bir sağnak (yağmur) \| feterakehu: onu bırakır \| Salden: sert bir taş halinde \| lā: \| yeḳdirūne: (Böyleleri) elde edemezler \| ǎlā: hiçbir \| şey'in: şey \| mimmā: şeylerden \| kesebū: kazandıkları \| vallahu: Allah \| lā: \| yehdī: doğru yola iletmez \| l-ḳavme: toplumunu \| l-kāfirīne: kafirler \| (2:264)
\|ve meṧelu: durumu da \| elleƶīne: kimselerin \| yunfiḳūne: infak eden \| emvālehumu: mallarını \| btiğā'e: kazanmak \| merDāti: rızasını \| llahi: Allah'ın \| ve teṧbīten: ve kökleştirmek için \| min: \| enfusihim: kendilerindekini (imanı) \| kemeṧeli: benzer \| cennetin: bir bahçeye \| birabvetin: tepe üzerinde bulunan \| eSābehā: değince \| vābilun: bol yağmur \| fe ātet: veren \| ukulehā: ürününü \| Diǎ'feyni: iki kat \| fein: eğer \| lem: \| yuSibhā: değmese bile \| vābilun: yağmur \| feTallun: çisinti olur \| vallahu: Allah \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| beSīrun: görmektedir \| (2:265)
\|eyeveddu: ister mi ki? \| eHadukum: biriniz \| en: \| tekūne: olmasını \| lehu: kendisinin \| cennetun: bir bahçesi \| min: -dan \| neḣīlin: hurmalar- \| ve eǎ'nābin: ve üzümler(den) \| tecrī: akan \| min: \| teHtihā: altından \| l-enhāru: ırmaklar \| lehu: bulunan \| fīhā: içinde \| min: \| kulli: her çeşit \| ṧ-ṧemerāti: meyvası \| ve eSābehu: ve kendisine geldiğinde \| l-kiberu: ihtiyarlık \| ve lehu: ve onlar \| ƶurriyyetun: ve çocuklarının bulunduğu \| Duǎfā'u: aciz \| feeSābehā: isabet etsin \| iǎ'Sārun: birden bir kasırga \| fīhi: onlara \| nārun: ateşli \| feHteraḳat: yakıp kül etsin \| keƶālike: böylece \| yubeyyinu: açıklıyor \| llahu: Allah \| lekumu: size \| l-āyāti: ayetleri \| leǎllekum: umulurki \| tetefekkerūne: düşünürsünüz \| (2:266)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden(ler) \| enfiḳū: infak edin \| min: -nden \| Tayyibāti: iyileri- \| mā: şeylerin \| kesebtum: kazandıklarınız \| ve mimmā: ve şeylerden \| eḣracnā: çıkardığımız \| lekum: sizin için \| mine: -den \| l-erDi: yer- \| ve lā: \| teyemmemū: kalkışmayın \| l-ḣabīṧe: kötü şeyleri \| minhu: \| tunfiḳūne: sadaka vermeye \| velestum: \| biāḣiƶīhi: kendinize alamayacağınız \| illā: başka şekilde \| en: \| tuğmiDū: göz yummadan \| fīhi: ondan \| veǎ'lemū: bilin ki \| enne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ğaniyyun: zengindir \| Hamīdun: övülmüştür \| (2:267)
\|Eş-şeyTānu: şeytan \| yeǐdukumu: size vaad eder \| l-feḳra: fakirliği \| ve ye'murukum: ve size emreder \| bil-feHşā'i: çirkin şeyleri yapmayı \| vallahu: Allah ise \| yeǐdukum: size va'adediyor \| meğfiraten: bağışlama \| minhu: kendi tarafından \| ve feDlen: ve lutuf \| vallahu: şüphesiz Allah'ın \| vāsiǔn: (lutfu) geniştir \| ǎlīmun: (O) bilendir \| (2:268)
\|yu'tī: verir \| l-Hikmete: Hikmeti \| men: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| ve men: ve kimse \| yu'te: verilen \| l-Hikmete: Hikmet \| feḳad: elbette \| ūtiye: verilmiştir \| ḣayran: hayır \| keṧīran: çok \| ve mā: \| yeƶƶekkeru: bunu anlamaz \| illā: başkası \| ūlū: sahiplerinden \| l-elbābi: akıl \| (2:269)
\|ve mā: ve ne \| enfeḳtum: infak ederseniz \| min: \| nefeḳatin: nafaka olarak \| ev: veya \| neƶertum: (ne) adarsanız \| min: \| neƶrin: adak olarak \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| yeǎ'lemuhu: onu bilir \| ve mā: yoktur \| liZZālimīne: zalimler için \| min: hiçbir \| enSārin: yardımcı \| (2:270)
\|in: eğer \| tubdū: açıktan verirseniz \| S-Sadeḳāti: sadakaları \| feniǐmmā: ne güzeldir \| hiye: bu \| vein: eğer \| tuḣfūhā: onları gizler \| ve tu'tūhā: ve verirseniz \| l-fuḳarā'e: fakirlere \| fehuve: bu \| ḣayrun: daha iyidir \| lekum: sizin için \| ve yukeffiru: ve kapatır \| ǎnkum: sizden \| min: bir kısmını \| seyyiātikum: günahlarınızın \| vallahu: Allah \| bimā: şeylerden \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ḣabīrun: haberdardır \| (2:271)
\|leyse: değildir \| ǎleyke: senin üzerine \| hudāhum: onları hidayet etmek \| velākinne: fakat \| llahe: Allah'tır \| yehdī: doğru yola ileten \| men: kimseyi \| yeşā'u: dilediği \| ve mā: \| tunfiḳū: verdiğiniz \| min: her \| ḣayrin: hayır \| felienfusikum: kendiniz içindir \| ve mā: \| tunfiḳūne: infak edemezsiniz \| illā: dışında \| btiğā'e: kazanmak için \| vechi: (yüzü) rızasını \| llahi: Allah'ın \| ve mā: ve ne \| tunfiḳū: verseniz \| min: -dan \| ḣayrin: hayır- \| yuveffe: tastamam verilir \| ileykum: size \| ve entum: ve siz \| lā: asla \| tuZlemūne: zulmedilmezsiniz \| (2:272)
\|lilfuḳarā'i: (Sadakalar) fakirler içindir \| elleƶīne: kimseler (için) \| uHSirū: kapanıp kalan \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| lā: yoktur \| yesteTīǔne: güçleri \| Derben: gezmeye \| fī: -nde \| l-erDi: yeryüzü- \| yeHsebuhumu: onları sanırlar \| l-cāhilu: bilmeyenler \| eğniyā'e: zengin \| mine: dolayı \| t-teǎffufi: utangaçlıklarından \| teǎ'rifuhum: onları tanırsın \| bisīmāhum: simalarından \| lā: \| yeselūne: istemezler \| n-nāse: insanlardan \| ilHāfen: ısrarla \| ve mā: ne varsa \| tunfiḳū: yaptığınız \| min: -dan \| ḣayrin: hayır- \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| bihi: onu \| ǎlīmun: bilir \| (2:273)
\|elleƶīne: o kimseler ki \| yunfiḳūne: infak edenler \| emvālehum: mallarını \| bil-leyli: gece \| ve nnehāri: ve gündüz \| sirran: gizli \| ve ǎlāniyeten: ve açık \| felehum: vardır \| ecruhum: ödülü \| ǐnde: yanında \| rabbihim: Rableri \| ve lā: yoktur \| ḣavfun: korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: \| hum: ve onlar \| yeHzenūne: üzülmeyeceklerdir \| (2:274)
\|elleƶīne: o kimseler ki \| ye'kulūne: yerler \| r-ribā: Riba (faiz) \| lā: \| yeḳūmūne: kalkamazlar \| illā: ancak \| kemā: gibi \| yeḳūmu: kalkarlar \| lleƶī: kimse \| yeteḣabbeTuhu: çarptığı \| ş-şeyTānu: şeytanın \| mine: \| l-messi: dokunup \| ƶālike: bu \| biennehum: onların \| ḳālū: demelerindendir \| innemā: şüphesiz \| l-bey'ǔ: alışveriş de \| miṧlu: gibidir \| r-ribā: riba (faiz) \| veeHalle: oysa helal kılmıştır \| llahu: Allah \| l-bey'ǎ: alış-verişi \| veHarrame: ve haram kılmıştır \| r-ribā: ribayı \| femen: kime \| cā'ehu: gelir de \| mev'ǐZetun: bir öğüt \| min: -nden \| rabbihi: Rabbi- \| fentehā: (ribadan) vazgeçerse \| fe lehu: Zira onlar/onlarsa \| mā: ne varsa \| selefe: geçmişte \| ve emruhu: ve işi de \| ilā: kalmıştır \| llahi: Allah'a \| ve men: kim \| ǎāde: tekrar (ribaya) dönerse \| feulāike: onlar \| eSHābu: halkıdır \| n-nāri: ateş \| hum: onlar \| fīhā: orada \| ḣālidūne: ebedi kalacaklardır \| (2:275)
\|yemHaḳu: mahveder \| llahu: Allah \| r-ribā: ribayı \| ve yurbī: ve artırır \| S-Sadeḳāti: sadakaları \| vallahu: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| kulle: hiçbir \| keffārin: inkarcıları \| eṧīmin: günahkar \| (2:276)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden \| ve ǎmilū: ve işler yapanlar \| S-SāliHāti: salih (güzel) \| ve eḳāmū: ve -doğrulmak \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātevu: ve vermek \| z-zekāte: zekatı \| lehum: işte onların \| ecruhum: ödülleri \| ǐnde: yanındadır \| rabbihim: Rableri \| ve lā: yoktur \| ḣavfun: korku \| ǎleyhim: onlara \| ve lā: \| hum: ve onlar \| yeHzenūne: üzülmeyeceklerdir \| (2:277)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden(ler) \| tteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| ve ƶerū: ve bırakın (almayın) \| mā: ne varsa \| beḳiye: geri kalan \| mine: -dan \| r-ribā: riba- \| in: eğer \| kuntum: idiyseniz \| mu'minīne: inanıyor \| (2:278)
\|fe in: eğer \| lem: \| tef'ǎlū: böyle yapmazsanız \| fe'ƶenū: bilin \| biHarbin: savaşa açıldığını \| mine: (tarafından) \| llahi: Allah \| ve rasūlihi: ve Elçisi \| ve in: ve eğer \| tubtum: tevbe ederseniz \| felekum: sizindir \| ru'ūsu: ana \| emvālikum: malınız \| lā: \| teZlimūne: ne haksızlık edersiniz \| ve lā: \| tuZlemūne: ne de haksızlığa uğratılırsınız \| (2:279)
\|ve in: eğer (borçlu) \| kāne: ise \| ƶū: (içinde) \| ǔsratin: darlık \| feneZiratun: beklemek (lazımdır) \| ilā: kadar \| meyseratin: bir kolaylığa \| ve en: ve eğer \| teSaddeḳū: sadaka olarak bağışlarsanız \| ḣayrun: daha hayırlıdır \| lekum: sizin için \| in: eğer \| kuntum: \| teǎ'lemūne: bilirseniz \| (2:280)
\|vetteḳū: sakının \| yevmen: şu günden \| turceǔne: döndürüleceğiniz \| fīhi: onda \| ilā: \| llahi: Allah'a \| ṧumme: sonra \| tuveffā: tastamam verilecektir \| kullu: her \| nefsin: kişiye \| mā: ne \| kesebet: kazandıysa \| ve hum: ve onlara \| lā: \| yuZlemūne: haksızlık edilmeyecektir \| (2:281)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden(ler) \| iƶā: zaman \| tedāyentum: birbirinize verdiğiniz \| bideynin: borç \| ilā: kadar \| ecelin: süreye \| musemmen: belirli bir \| fektubūhu: onu yazın \| velyektub: ve yazsın \| beynekum: aranızda \| kātibun: bir yazıcı \| bil-ǎdli: adaletle \| ve lā: \| ye'be: kaçınmasın (yazsın) \| kātibun: yazıcı \| en: \| yektube: yazmaktan \| kemā: şekilde \| ǎllemehu: kendisine öğrettiği \| llahu: Allah'ın \| felyektub: yazdırsın \| velyumlili: yazdırsın \| lleƶī: kimse \| ǎleyhi: üzerinde \| l-Haḳḳu: hak olan (borçlu) \| velyetteḳi: korksun \| llahe: Allah'tan \| rabbehu: Rabbi olan \| ve lā: \| yebḣas: eksik etmesin \| minhu: ondan (borcundan) \| şey'en: hiçbir şeyi \| fein: eğer \| kāne: ise \| lleƶī: kimse \| ǎleyhi: \| l-Haḳḳu: borçlu olan \| sefīhen: aklı ermez \| ev: yahut \| Deǐyfen: zayıf \| ev: ya da \| lā: \| yesteTīǔ: güç yetiremiyecek \| en: \| yumille: kendisi yazdırmaya \| huve: o \| felyumlil: yazdırsın \| veliyyuhu: onun velisi \| bil-ǎdli: adaletle \| vesteşhidū: şahid tutun \| şehīdeyni: iki şahidi \| min: -den \| ricālikum: erkekleriniz- \| fe in: eğer \| lem: \| yekūnā: yoksa \| raculeyni: iki erkek \| feraculun: (o zaman) bir erkek \| vemraetāni: iki kadın \| mimmen: kimse \| terDevne: razı olduğunuz \| mine: -den \| ş-şuhedā'i: şahidler- \| en: ta ki \| teDille: şaşırırsa \| iHdāhumā: kadınlardan biri \| fetuƶekkira: hatırlatması için \| iHdāhumā: biri \| l-uḣrā: diğerine \| ve lā: \| ye'be: kaçınmasınlar \| ş-şuhedā'u: şahidler \| iƶā: zaman \| mā: bir şeye \| duǔ: çağrıldıkları \| ve lā: \| tesemū: üşenmeyin \| en: \| tektubūhu: yazmaktan \| Sağīran: az olsun \| ev: veya \| kebīran: çok olsun \| ilā: kadar \| ecelihi: onu süresine \| ƶālikum: bu \| eḳseTu: daha adaletli \| ǐnde: katında \| llahi: Allah \| ve eḳve mu: ve daha sağlam \| lişşehādeti: şahidlik için \| ve ednā: ve daha elverişlidir \| ellā: \| tertābū: kuşkulanmamanız için \| illā: ancak \| en: \| tekūne: olursa \| ticāraten: ticaret \| HāDiraten: peşin \| tudīrūnehā: hemen alıp vereceğiniz \| beynekum: aranızda \| feleyse: yoktur \| ǎleykum: üzerinize \| cunāHun: bir günah \| ellā: ötürü \| tektubūhā: onu yazmamanızdan \| ve eşhidū: ve şahid tutun \| iƶā: zaman da \| tebāyeǎ'tum: alışveriş yaptığınız \| ve lā: \| yuDārra: asla zarar verilmesin \| kātibun: yazana da \| ve lā: ve \| şehīdun: şahide de \| ve in: eğer \| tef'ǎlū: (bir zarar) yaparsanız \| feinnehu: şüphesiz \| fusūḳun: kötülük olur \| bikum: kendinize \| vetteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| ve yuǎllimukumu: ve size öğretiyor \| llahu: Allah \| vallahu: Allah \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| ǎlīmun: bilir \| (2:282)
\|ve in: ve eğer \| kuntum: olur da \| ǎlā: \| seferin: seferde \| velem: \| tecidū: bulamazsanız \| kātiben: yazacak birini \| ferihānun: rehinler (yeter) \| meḳbūDetun: alınan \| fein: eğer \| emine: güvenirseniz \| beǎ'Dukum: biriniz \| beǎ'Dan: diğerinize \| felyu'eddi: ödesin \| lleƶī: kimse \| 'tumine: kendisine güvenilen \| emānetehu: emanetini \| velyetteḳi: ve korksun \| llahe: Allah'tan \| rabbehu: Rabbi olan \| ve lā: \| tektumū: gizlemeyin \| ş-şehādete: şahidliği \| ve men: ve kimse \| yektumhā: onu gizleyen \| feinnehu: şüphesiz o \| āṧimun: günahkardır \| ḳalbuhu: onun kalbi \| vallahu: Allah \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ǎlīmun: bilir \| (2:283)
\|lillahi: Allah'ındır \| mā: ne \| fī: varsa \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve ne \| fī: varsa \| l-erDi: yerde \| ve in: ve eğer \| tubdū: açıklasanız da \| mā: şeyi \| fī: \| enfusikum: içlerinizdeki \| ev: veya \| tuḣfūhu: gizleseniz de \| yuHāsibkum: sizi hesaba çeker \| bihi: onunla \| llahu: Allah \| feyeğfiru: bağışlar \| limen: kimseyi \| yeşā'u: dilediği \| ve yuǎƶƶibu: azabeder \| men: kimseyi \| yeşā'u: dilediği \| vallahu: Allah \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeye \| ḳadīrun: kadirdir \| (2:284)
\|āmene: inandı \| r-rasūlu: Resul \| bimā: şeye \| unzile: indirilen \| ileyhi: kendisine \| min: -nden \| rabbihi: Rabbi- \| velmu'minūne: ve mü'minler (de) \| kullun: hepsi \| āmene: inandı \| billahi: Allah'a \| ve melāiketihi: ve meleklerine \| ve kutubihi: ve Kitaplarına \| ve rusulihi: ve peygamberlerine \| lā: \| nuferriḳu: ayırdetmeyiz (dediler) \| beyne: arasını \| eHadin: hiçbirini \| min: -nden \| rusulihi: O'nun elçileri- \| ve ḳālū: ve dediler ki \| semiǎ'nā: İşittik \| ve eTaǎ'nā: ve ita'at ettik \| ğufrāneke: bağışlamanı dileriz \| rabbenā: Rabbimiz \| ve ileyke: sanadır \| l-meSīru: dönüş(ümüz) \| (2:285)
\|lā: \| yukellifu: teklif etmez \| llahu: Allah \| nefsen: kimseye \| illā: başkasını \| vus'ǎhā: gücünün yettiğinden \| lehā: (herkesin) kendine \| mā: şey \| kesebet: kazandığı \| ve ǎleyhā: ve aleyhinedir \| mā: şey (kötülük) \| ktesebet: işlediği \| rabbenā: Rabbimiz \| lā: \| tu'āḣiƶnā: bizi sorumlu tutma \| in: eğer \| nesīnā: unutursak \| ev: ya da \| eḣTa'nā: yanılırsak \| rabbenā: Rabbimiz \| ve lā: \| teHmil: yük yükleme \| ǎleynā: bize \| iSran: ağır \| kemā: gibi \| Hameltehu: yüklediğin \| ǎlā: üzerine \| elleƶīne: \| min: \| ḳablinā: bizden öncekilerin \| rabbenā: Rabbimiz \| velā: \| tuHammilnā: bize yükleme \| mā: şeyleri \| lā: \| Tāḳate: gücümüzün yetmediğimiz \| lenā: bizim \| bihi: ona \| veǎ'fu: ve affet \| ǎnnā: bizi \| veğfir: bağışla \| lenā: bizi \| verHamnā: bize merhamet et \| ente: sen \| mevlānā: bizim sahibimizsin \| fenSurnā: bize yardım eyle \| ǎlā: karşı \| l-ḳavmi: toplumuna \| l-kāfirīne: kafirler \| (2:286)