| Ümit Şimşek Meali |
|
 Yemin ederim kıyamet gününe.(75:1) | |
| Ve yemin ederim kendisini kınayan nefse.(75:2) | |
| İnsan, kemiklerini toplayamayacağımızı mı sanıyor?(75:3) | |
| Evet, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar Biz onu derleyip toplamaya kadiriz.(75:4) | |
| Fakat insan günahına devam etmek ister.(75:5) | |
| 'Ne zamanmış kıyamet?' diye sorar.(75:6) | |
| Göz kamaştığında,(75:7) | |
| Ay tutulduğunda,(75:8) | |
| Güneş ve Ay bir araya getirildiğinde,(75:9) | |
| İnsan o gün 'Kaçacak yer neresi?' der.(75:10) | |
| Hayır, sığınılacak hiçbir yer yoktur.(75:11) | |
| O gün varılacak yer Rabbinin huzurudur.(75:12) | |
| Yaptığı da, yapmadığı da o gün insana bildirilir.(75:13) | |
| Aslında insan kendi kendisinin şahididir:(75:14) | |
| Mazeretlerini sayıp dökse bile.(75:15) | |
| Onu acele ile okumak için dilini kıpırdatma.(75:16) | |
| Onu toplamak da, okutmak da Bize aittir.(75:17) | |
| Biz onu sana okuduğumuzda, sen okunuşunu izle.(75:18) | |
| Sonra onu açıklamak da Bize aittir.(75:19) | |
| Hayır, siz dünyayı seviyorsunuz.(75:20) | |
| Âhireti bırakıyorsunuz.(75:21) | |
| O gün yüzler vardır ışıl ışıl,(75:22) | |
| Rabbine bakmaktadır.(75:23) | |
| O gün yine yüzler vardır asılmış,(75:24) | |
| Belini kıracak birşeye uğrayacağını bilir.(75:25) | |
| Heyhat! Can boğaza dayandığında,(75:26) | |
| 'Yok mu kurtaran?' dendiğinde,(75:27) | |
| Anlar ki artık ayrılık vaktidir.(75:28) | |
| Ayaklar birbirine dolaşır.(75:29) | |
| Rabbinedir o gün sevkiyat.(75:30) | |
| Oysa o ne Peygamberi doğruladı, ne namaz kıldı.(75:31) | |
| Yalnız yalanladı, yüz çevirdi.(75:32) | |
| Sonra kasılarak yârânına vardı.(75:33) | |
| Lâyıktır sana, lâyık!(75:34) | |
| Yine lâyıktır sana, lâyık!(75:35) | |
| İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor?(75:36) | |
| Yoksa o atılmış meniden olan bir nutfe değil miydi?(75:37) | |
| Sonra aleka oldu; derken Allah ona güzel ve düzgün bir biçim verdi.(75:38) | |
| Sonra da ondan erkek ve dişi eşler yarattı.(75:39) | |
| Bunları yapan, ölüleri diriltemez mi?(75:40) | |
