| Abdulbaki Gölpınarlı Meali |
|
 Andolsun güneşe ve ışığına.(91:1) | |
| Ve ondan ışık aldığı, ardına düşüp seyrettiği zaman aya.(91:2) | |
| Ve ışıdığı zaman güne.(91:3) | |
| Ve kapladığı zaman geceye.(91:4) | |
| Ve göğe ve onu kurana.(91:5) | |
| Ve yere ve onu döşeyene.(91:6) | |
| Ve cana ve âzasını düzüp koşana.(91:7) | |
| Derken ona kötülüğünü de, çekinmesini de ilham etmiştir.(91:8) | |
| Andolsun ki kim, özünü iyice temizlemişse kurtulmuştur, murâdına ermiştir.(91:9) | |
| Ve andolsun ki kim, özünü kirletmiş, kötülüğe gömmüşse ziyana girmiştir.(91:10) | |
| Semûd, azgınlığıyle yalanlamıştı.(91:11) | |
| O zaman ki en bahtsızları atılmıştı da.(91:12) | |
| Derken Allah'ın Peygamberi, bu demişti onlara, Allah'ın dişi devesi, çekinin ondan ve suvarılmasından.(91:13) | |
| Derken yalanlamışlardı onu da ayaklarını kesip öldürmüşlerdi deveyi, derken Rableri de suçları yüzünden onları helâk etmişti de orasını düzleyivermişti.(91:14) | |
| Bu işin sonundan korkmazdı ki.(91:15) | |
