| Ahmet Varol Meali |
|
 Andolsun nefesleriyle ses çıkararak soluk soluğa koşan (at)lara,(100:1) | |
| (Tırnaklarıyla) ateş çıkaranlara,(100:2) | |
| Sabah vakti baskın yapanlara,(100:3) | |
| (Ayaklarıyla) toz koparanlara,(100:4) | |
| Derken onunla bir topluluğun tam ortasına dalanlara ki,(100:5) | |
| İnsan Rabbine karşı pek nankördür.(100:6) | |
| Şüphesiz kendisi de buna şahittir.(100:7) | |
| Muhakkak ki o mal sevgisinden dolayı da pek katıdır.(100:8) | |
| Bilmez mi ki, kabirlerde olanlar dışarı çıkarıldığı,(100:9) | |
| Göğüslerde olanlar devşirilip (ortaya) konduğu zaman,(100:10) | |
| İşte o gün Rableri onlardan muhakkak haberdardır.(100:11) | |
