| Yaşar Nuri Öztürk Meali |
|
 Yemin olsun soluyuşlarıyla ses çıkararak koşanlara/nefes nefese saldıranlara,(100:1) | |
| Çakıp çakıp ateş çıkaranlara,(100:2) | |
| Sabahleyin akın edenlere/baskın yapıp toprak fethedenlere,(100:3) | |
| Derken, onunla toz duman çıkaranlara,(100:4) | |
| Derken, onunla bir topluluğun ortasına dalanlara ki,(100:5) | |
| İnsan, Rabbine karşı gerçekten çok nankördür!(100:6) | |
| Ve kendisi de buna iyiden iyiye tanıktır.(100:7) | |
| O, mal ve servet arzusu yüzünden alabildiğine katıdır.(100:8) | |
| Bilmez mi ki o, kabirler içindekiler dışarı fırlatıldığında,(100:9) | |
| Göğüslerin içindekiler derlenip toplandığında,(100:10) | |
| Hiç kuşkusuz, o gün, Rableri onlardan iyice haberdar olacaktır.(100:11) | |
