| Ömer Öngüt Meali |
|
 Andolsun o koştukça koşanlara!(100:1) | |
| Kıvılcımlar saçanlara!(100:2) | |
| Sabahleyin akına çıkanlara!(100:3) | |
| Orada tozu dumana katanlara!(100:4) | |
| O toz duman içinde bir topluluğun ortasına dalanlara andolsun ki!(100:5) | |
| Gerçekten insan Rabbine karşı çok nankördür.(100:6) | |
| Ve kendisi de buna şâhittir.(100:7) | |
| Doğrusu o, mal sevgisine aşırı derecede düşkündür.(100:8) | |
| O bilmez mi ki kabirlerde olanların diriltilip dışarı atılacağı zamanı?(100:9) | |
| Kalplerde olanların da ortaya konulacağı zamanı?(100:10) | |
| Şüphesiz ki Rableri o gün onların her şeyinden haberdardır.(100:11) | |
