| İbni Kesir Meali |
|
 Andolsun; o koştukça koşanlara,(100:1) | |
| Ve kıvılcımlar saçanlara,(100:2) | |
| Sabah sabah baskın yapanlara,(100:3) | |
| Ve tozu dumana katanlara,(100:4) | |
| Derken bir topluluğun ortasına dalanlara,(100:5) | |
| Gerçekten insan; Rabbına karşı çok nankördür.(100:6) | |
| Doğrusu kendisi de buna, hakkıyla şahiddir.(100:7) | |
| Gerçekten o, hayır sevgisinde pek şiddetlidir.(100:8) | |
| Yoksa bilmez mi kabirdekilerin çıkarılacağı zamanı?(100:9) | |
| Göğüslerde bulunanların derlenip toparlanacağını?(100:10) | |
| Muhakkak ki Rabbları, o gün, onların her şeyinden haberdardır.(100:11) | |
