1
أفمن 
ÊFMN 
efemen 
kimse (de) mi? 
 
زين 
ZYN 
zuyyine 
ZYN|ز ي ن 
süslendirilen 
3
له 
LH 
lehu 
kendisine 
 
سوء 
SVÙ 
sū'u 
SVE|س و ا 
kötü 
 
عمله 
AMLH 
ǎmelihi 
AML|ع م ل 
işi 
 
فرآه 
FR ËH 
ferāhu 
REY|ر ا ي 
ve onu gören 
 
حسنا 
ḪSNE 
Hasenen 
ḪSN|ح س ن 
güzel 
8
فإن 
FÎN 
feinne 
şüphesiz 
9
الله 
ELLH 
llahe 
Allah 
10  
يضل 
YŽL 
yuDillu 
ŽLL|ض ل ل 
sapıklık içinde bırakır 
11
من 
MN 
men 
kimseyi 
12  
يشاء 
YŞEÙ 
yeşā'u 
ŞYE|ش ي ا 
dilediği 
13  
ويهدي 
VYHD̃Y 
ve yehdī 
HD̃Y|ه د ي 
ve yola iletir 
14
من 
MN 
men 
kimseyi 
15  
يشاء 
YŞEÙ 
yeşā'u 
ŞYE|ش ي ا 
dilediği 
16
فلا 
FLE 
felā 
asla 
17  
تذهب 
TZ̃HB 
teƶheb 
Z̃HB|ذ ه ب 
gitmesin 
18  
نفسك 
NFSK 
nefsuke 
NFS|ن ف س 
canın 
19
عليهم 
ALYHM 
ǎleyhim 
onlar için 
20  
حسرات 
ḪSRET 
Haserātin 
ḪSR|ح س ر 
hasretlere 
21
إن 
ÎN 
inne 
şüphesiz 
22
الله 
ELLH 
llahe 
Allah 
23  
عليم 
ALYM 
ǎlīmun 
ALM|ع ل م 
biliyor 
24
بما 
BME 
bimā 
şeyleri 
25  
يصنعون 
YṦNAVN 
yeSneǔne 
ṦNA|ص ن ع 
onların yaptıkları